Текст и перевод песни Βίκυ Μοσχολιού - Άνθρωποι μονάχοι

Άνθρωποι μονάχοι

Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν μονάχοι
σαν το ξεχασμένο στάχυ
ο κόσμος γύρω άδειος κάμπος
κι αυτοί στης μοναξιάς το θάμπος
σαν το ξεχασμένο στάχυ
άνθρωποι μονάχοι
Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν μονάχοι
όπως του πελάγου οι βράχοι
ο κόσμος θάλασσα που απλώνει
κι αυτοί βουβοί σκυφτοί και μόνοι
ανεμοδαρμένοι βράχοι
άνθρωποι μονάχοι
Άνθρωποι μονάχοι
σαν ξερόκλαδα σπασμένα
σαν ξωκλήσια ερημωμένα, ξεχασμένα
άνθρωποι μονάχοι
σαν ξερόκλαδα σπασμένα
σαν ξωκλήσια ερημωμένα, σαν εσένα, σαν εμένα

Lonely People

There are people who live alone
like a forgotten ear of corn
the world around, an empty field
and they, in the dimness of loneliness
like a forgotten ear of corn
lonely people
There are people who live alone
as rocks in the sea
the world, a sea that stretches
and they, silent and bent and lonely
windswept rocks
lonely people
Lonely people
like broken dry branches
like deserted, forgotten chapels
lonely people
like broken dry branches
like deserted chapels, like you, like me