Текст и перевод песни Βίκυ Μοσχολιού - Τα Τρένα Που 'Φύγαν

Τα τρένα που φύγαν
αγάπες μου πήρανε.
Αγάπες και κλαίνε,
ποια μοίρα τις μοίρανε;
Δως μου χέρι να πιαστώ
να πιαστώ, να κρατηθώ,
ένα γέλιο, μια ματιά
κι ανασταίνετ' η καρδιά.
Το τρένο σε πήρε
πουλί, χελιδόνι μου.
Σε τύλιξ' η νύχτα
κι ορφάνεψα μόνη μου.
Δως μου χέρι να πιαστώ
να πιαστώ, να κρατηθώ,
ένα γέλιο, μια ματιά
κι ανασταίνετ' η καρδιά.

Поезда, которые сбежали с ними
дорогие мои забрали.
Дорогие и плакать,
какую судьбу со μοίρανε;
Дай мне руку, чтобы схватиться за
чтобы спастись, удержаться,
смех, взгляд
а ανασταίνετ' сердце.
Поезд взял тебя
птица, ласточка моя.
В τύλιξ' ночь
а ορφάνεψα сама.
Дай мне руку, чтобы схватиться за
чтобы спастись, удержаться,
смех, взгляд
а ανασταίνετ' сердце.