to kwiatek - dkm перевод на немецкий

to kwiatek

Tak jak kwiatek budzę się pod koniec Marca
Tylko 7 dni później niż każdy kwiat
Wole wciąż być dzieckiem, nie spieszy mi się dorastać, przecież kończe dopiero 15 lat

Pochodzę z podziemia, wychodzę na powierzchnie w końcu
(Wyrosłem z podziemia)
I nie kręcą mnie już teksty, o tym, że jesteśmy goat w chuj
(Zatrzymam to dla siebie)

Ale to siedzi we mnie, bo nogi dalej są w ziemi
Trochę tęsknie, za czasami, kiedy siedziałem całymi dniami i robiłem po 3 nuty dziennie, codziennie
Bo nie miałem znajomych IRL
Ale teraz też tworzy się historia
Więc będę żył tak by dobrze wspominać
By ze szczęścia spływała mi łezka z oczka
Nie chcę się znowu zabijać, o nie

Kiedyś się denerwowałem, aż mi wypadały płatki, bo myślałem czy mnie kocha czy nie?
Dawałem jej siebie, ale jej to chyba kurwa nie wystarczy, ona potrzebuje mieć razy 5
Albo i bukiet
Ale nie rozumie, że nie kupi w sklepie miłości, bo tam jest tylko jakiś plastikowy śmieć
Dbajmy o siebie, to napewno nie zwiędniemy razem, nie i będziemy mogli razem iść przez śmierć

A to piękne, jak zachód słońca w lato
Jak wyrosnę to wylecę w góre, pośpiewać gwiazdom, o tym jak tutaj jest
Może wtedy światło nam dadzą, wreszcie będzie ok
Może odpierdolą chwasty się ode mnie, znajdą swoją część

(Może będzie ok)
Ja na swojej łące robie co chcę, jestem wolnym kwiatem
Wypierdalaj stąd, bo chciałaś wyrwać mój błyszczący płatek

zu Blümchen

Wie eine Blume erwache ich Ende März
Nur 7 Tage später als jede Blume
Ich will lieber ein Kind bleiben, ich habe es nicht eilig, erwachsen zu werden, ich werde doch erst 15

Ich komme aus dem Untergrund, komme endlich an die Oberfläche
(Ich bin aus dem Untergrund gewachsen)
Und mich interessieren die Texte nicht mehr, dass wir total die Größten sind
(Ich behalte das für mich)

Aber es steckt in mir, denn meine Beine sind noch in der Erde
Ich vermisse ein bisschen die Zeiten, als ich ganze Tage saß und jeden Tag 3 Songs machte, jeden Tag
Weil ich keine Freunde IRL hatte
Aber jetzt wird auch Geschichte geschrieben
Also werde ich so leben, dass ich mich gut erinnere
Dass mir vor Glück eine Träne aus dem Auge fließt
Ich will mich nicht wieder umbringen, oh nein

Früher war ich so nervös, dass mir die Blütenblätter ausfielen, weil ich dachte, liebt sie mich oder liebt sie mich nicht?
Ich gab ihr mein Ich, aber das reicht ihr wohl verdammt nochmal nicht, sie braucht fünfmal so viel
Oder gleich einen ganzen Strauß
Aber sie versteht nicht, dass man Liebe nicht im Laden kaufen kann, weil es dort nur irgendeinen Plastikmüll gibt
Lass uns aufeinander aufpassen, dann werden wir sicher nicht zusammen verwelken, nein, und wir können zusammen durch den Tod gehen

Und das ist schön, wie ein Sonnenuntergang im Sommer
Wenn ich groß bin, fliege ich hoch, um den Sternen vorzusingen, wie es hier ist
Vielleicht geben sie uns dann Licht, dann wird endlich alles gut
Vielleicht verpissen sich die Unkräuter von mir, finden ihren eigenen Teil

(Vielleicht wird alles gut)
Ich mache auf meiner Wiese, was ich will, ich bin eine freie Blume
Hau ab von hier, denn du wolltest mein glänzendes Blütenblatt ausreißen