Текст и перевод песни Árstíðir - Nú Gleymist Ég

Nú Gleymist Ég

Hnepptur í nauð er vindar kalla
Lokast af með sjálfum mér
Er fárviðri herjar fjörðinn minn

Fastur í helli enginn heyrir
Hrópa en einskins verð ég var
Finn hvergi leið um göngin dimm
Held kyrru fyrir
Er sorg ber á dyr
Hörfa undan frostinu gráa
Vona að sárum verði hlíft
Við skriðum af fjallinu háa

Útaf lognast, kvöldið kveður
Langþreyttur hvíldar sofna ég
Hrekk aftur upp við brest

Er nóttina lengir versnar veður
Dagurinn sem aldrei varð
Um eilífð lokast göngin
ég kemst aldrei héðan út

Held kyrru fyrir
Er sorg ber á dyr
Hörfa undan frostinu gráa
Vona að sárum verði hlíft
Við skriðum af fjallinu háa

Now I Forget

Trapped in distress as the winds call
Closing myself off
As the storm rages through my soul

Stuck in a cave, no one hears
My cries, but I'm alone
No way to find through the dark tunnels
I remain still
As sadness knocks on my door
Looking away from the gray frost
Hoping my wounds will be spared
We descend from the high mountain

The fire dwindles, evening sings
Weary, I fall to sleep
I wake again at dawn

As the night grows longer, the weather worsens
The day that never came
The tunnels close for eternity
I can never escape

I remain still
As sadness knocks on my door
Looking away from the gray frost
Hoping my wounds will be spared
We descend from the high mountain