Текст и перевод песни Árstíðir - Vid Dagsins Hnig

Vid Dagsins Hnig

Glitrar enn í augum hinna
ástkæra gull
Þótt finnist þér þín veröld skolast burt
Finnst hún vera nálægt
En aldrei skynjar nærveru
Hver skilur þegar aldrei er spurt?
Kemst ekki lengra að sinni
Líður út er skyggja fer
Aðeins sér nú það sem ekki er
Leggst undir feldinn við dagsins hnyg
(Felst fyrir vofum og hylur sig)
Situr í draumsins steingrýttu hlíð
Og starir móts tómsins látlausu smíð
Nú sýnist sem svo
Að þeir hreyfi við veggjum
Með heimana tvo
Sem kveða í kross og reyna að vekja þig
Munt alltaf glitra í augum mínum
ástkæra gul

At Twilight's Approach

Still glimmers in her eyes, my
beloved golden one
Although you feel your world fade away
You sense her near
Yet never perceive her presence
Who understands when never asked?
I can go no further for now
It ends as the shadows grow
Now I see only what is not
I lie down under my blanket at twilight's decline
(Hiding from the waves and cocooning myself)
I sit on the dream's stony hillside
And stare at the vacant construction of emptiness
Now it seems as if
They move the walls
With two hands
That cry in unison and try to awaken you
You will forever glimmer in my eyes
my beloved golden one