Текст и перевод песни Ásgeir Trausti - Dýrð í dauðaþögn

Dýrð í dauðaþögn

Tak mína hönd, lítum um öxl leysum bönd.
Frá myrkri martröð sem draugar vagg' og
Velta, lengra, lægra, oft vilja daginn svelta.

Stór, agnarögn, oft er dýrð í dauðaþögn.
Í miðjum draumi sem heitum höndum vefur, lengra,
Hærra á loft nýjan dag upphefur.

Finnum hvernig hugur fer, frammúr sjálfum sér.
Og allt sem verður, sem var og sem er,
Núna.

Knúið á dyr, og uppá gátt sem aldrei fyrr.
Úr veruleika sem vissa ver og klæðir, svengra,
Nær jafnoft dýrðar daginn fæðir.

Finnum hvernig hugur fer, frammúr sjálfum sér.
Og allt sem verður, sem var og sem er,
Núna.

Finnum hvernig hugur fer, frammúr sjálfum sér.
Og allt sem verður, sem var og sem er,
Núna.

Glory In Deathly Silence

Take my hand, let's look back and loosen the bonds.
From the dark nightmare that haunts and
Rolls, longer, lower, often wanting to swallow the day.

Great, hailstorm, often there is glory in deathly silence.
In the midst of a dream that weaves with warm hands, longer,
Higher into the sky, raising up a new day.

We find how the mind goes, far beyond itself.
And all that becomes, that was and that is,
Now.

Knock on the door, and up a gate never seen before.
From the reality that certain wool and clothes, grooms, swindles,
Nearly as often the day of glory is born.

We find how the mind goes, far beyond itself.
And all that becomes, that was and that is,
Now.

We find how the mind goes, far beyond itself.
And all that becomes, that was and that is,
Now.