Текст и перевод песни Özgün - İki Eli Boş Kaderim

İki Eli Boş Kaderim

Kırgın bir gün daha uyanma korkusu
Bugün dünden uzak kalma telaşında
Sayamadım kaç gün geçti yatağımda
Yapamadım sensiz, buna alışamadım
Ayrılık habersiz geliverdi yine, kalamadı uğramış işte
Boş odalarıma bakmış, kalbime hiç soramamış
"Dur" dedim, "Ne olur beş dak′ka otur"
"Olmaz" dedi kalamazmış, gitti gelmez iki eli boş kaderim
Kırgın bir gün daha uyanma korkusu
Bugün dünden uzak kalma telaşında
Sayamadım kaç gün geçti yatağımda
Yapamadım sensiz, buna alışamadım
Ayrılık habersiz geliverdi yine, kalamadı uğramış işte
Boş odalarıma bakmış, kalbime hiç soramamış
"Dur" dedim, "Ne olur beş dak'ka otur"
"Olmaz" dedi kalamazmış, gitti gelmez iki eli boş kaderim
Ayrılık habersiz geliverdi yine, kalamadı uğramış işte
Boş odalarıma bakmış, kalbime hiç soramamış
"Dur" dedim, "Ne olur beş dak′ka otur"
"Olmaz" dedi kalamazmış, gitti gelmez iki eli boş kaderim

Empty Handed is My Destiny

Fear of waking up to another day of heartache
In today's rush to stay aloof from yesterday
I couldn't count how many days have passed in my bed
I couldn't cope without you; I couldn't adjust
Separation came without warning, again; it stopped by for a visit, it seems
It gazed at my empty rooms; it didn't bother to ask my heart
"Stop," I said, "Please sit down for five minutes"
"Impossible," it said; it couldn't stay; it left without returning; empty-handed is my destiny
Fear of waking up to another day of heartache
In today's rush to stay aloof from yesterday
I couldn't count how many days have passed in my bed
I couldn't cope without you; I couldn't adjust
Separation came without warning, again; it stopped by for a visit, it seems
It gazed at my empty rooms; it didn't bother to ask my heart
"Stop," I said, "Please sit down for five minutes"
"Impossible," it said; it couldn't stay; it left without returning; empty-handed is my destiny
Separation came without warning, again; it stopped by for a visit, it seems
It gazed at my empty rooms; it didn't bother to ask my heart
"Stop," I said, "Please sit down for five minutes"
"Impossible," it said; it couldn't stay; it left without returning; empty-handed is my destiny