Текст и перевод песни Łukasz Zagrobelny - Nieprawda

Nieprawda

(Wszystko, mili państwo, zaczęło się właśnie od tego utwory
2007 rok, mój pierwszy singiel)

Może, gdyby te nasze słowa
Te kamienie rzucane bezmyślnie
W porę złapać zanim spadły na dno serc

Może, gdybym wtedy zawrócił
Może ubiegłbym los
Nigdy ciebie z rąk nie wypuścił
Noc nie daje snu myśli biegną bez tchu

To nieprawda, że ciebie już nie ma
Choć daleko jesteś stąd
To nieprawda, że ciebie już nie ma
Trzymam twoją dłoń

Gdybym wiedział wtedy co teraz wiem
Wiedział ile jest warte co tracę
I jak łatwo jest zacząć oszukiwać się
A może wiedzieliśmy o tym
Lecz zabrakło nam sił
Nie starczyło słów, zgubiliśmy się
Noc nie daje snu, myśli biegną bez tchu

To nieprawda, że ciebie już nie ma
Choć daleko jesteś stąd
To nieprawda, że ciebie już nie ma
Trzymam twoją dłoń

Przytulam ciebie, przenoszę przez ten most
Co jeszcze nie, nie spłonął wciąż

To nieprawda, że ciebie już nie ma
Trzymam twoją dłoń

To nieprawda, że ciebie już nie ma
Choć daleko jesteś stąd
To nieprawda, że ciebie już nie ma
Trzymam twoją dłoń

To nieprawda, że ciebie już nie ma

(Mili państwo, bardzo państwu dziękuję za dzisiejszy wieczór
Jeszcze raz podkreślam, to był naprawdę dla mnie wyjątkowy
Jeżeli nie najważniejszy koncert
Bardzo miło mi, że państwo byli świadkami mojego szczęścia
Bardzo państwu za to dziękuję)

To nieprawda, że ciebie już nie ma
Choć daleko jesteś stąd
To nieprawda, że ciebie już nie ma
Trzymam twoją dłoń

To nieprawda, że ciebie już nie ma
Choć daleko jesteś stąd
To nieprawda, że ciebie już nie ma
Trzymam twoją dłoń

To nieprawda, że ciebie już nie ma

(Dziękujemy bardzo
Karolina Kozak, Natalia Kukulska, Grażyna Łobaszewska
Polska Orkiestra Radiowa
Mestro Tomasz Flirczak)

Ce n'est pas vrai

(Tout, mes chers, a commencé avec cette chanson
2007, mon premier single)

Peut-être, si ces mots à nous
Ces pierres jetées sans réfléchir
On les avait attrapées à temps avant qu'elles ne tombent au fond de nos cœurs

Peut-être, si j'avais fait demi-tour à ce moment-là
Peut-être aurais-je échappé au destin
Je ne t'aurais jamais laissé partir
La nuit ne donne pas de sommeil, les pensées courent sans souffle

Ce n'est pas vrai que tu n'es plus là
Même si tu es loin d'ici
Ce n'est pas vrai que tu n'es plus là
Je tiens ta main

Si j'avais su alors ce que je sais maintenant
Savoir combien vaut ce que je perds
Et combien il est facile de commencer à se tromper
Ou peut-être le savions-nous
Mais il nous a manqué de force
Il n'y a pas eu assez de mots, nous nous sommes perdus
La nuit ne donne pas de sommeil, les pensées courent sans souffle

Ce n'est pas vrai que tu n'es plus là
Même si tu es loin d'ici
Ce n'est pas vrai que tu n'es plus là
Je tiens ta main

Je t'embrasse, je te fais traverser ce pont
Qui n'a pas encore brûlé, pas encore

Ce n'est pas vrai que tu n'es plus là
Je tiens ta main

Ce n'est pas vrai que tu n'es plus là
Même si tu es loin d'ici
Ce n'est pas vrai que tu n'es plus là
Je tiens ta main

Ce n'est pas vrai que tu n'es plus là

(Mes chers, je vous remercie beaucoup pour cette soirée
Je le répète, c'était vraiment un concert spécial pour moi
Si ce n'est pas le plus important
Je suis ravi que vous ayez été témoins de mon bonheur
Merci beaucoup pour ça)

Ce n'est pas vrai que tu n'es plus là
Même si tu es loin d'ici
Ce n'est pas vrai que tu n'es plus là
Je tiens ta main

Ce n'est pas vrai que tu n'es plus là
Même si tu es loin d'ici
Ce n'est pas vrai que tu n'es plus là
Je tiens ta main

Ce n'est pas vrai que tu n'es plus là

(Merci beaucoup
Karolina Kozak, Natalia Kukulska, Grażyna Łobaszewska
Orchestre de Radio de Pologne
Maestro Tomasz Flirczak)