Текст и перевод песни Łydka Grubasa - Rapapara

Rapapara

On był samotny, jej było źle
Gdzieś w internecie poznali się
On się zakochał ze samych zdjęć
Bo tam rusałka, dziewczę na pięć
Szczęka mu spadła aż pod sam stół
Dał jej komentarz dziesięć i pół
A kiedy w końcu spotkali się
On jej nie poznał dlatego, że...

Rapapara, rapapara miała ryja jak kopara
Rapapara, rapapara miała ryja jak kopara

On chciał zakochać się z całych sił
Lecz ciągle widział ten wielki ryj
W łóżku i w pracy, noce i dnie
Z hipopotamem kojarzył się

Rapapara, rapapara miała ryja jak kopara
Rapapara, rapapara miała ryja jak kopara

Aż w końcu przyszedł zimowy czas
Śniegu nasypało aż po pas
Gdy on do pracy wyruszyć chciał
Ujrzał, że w śniegu ugrzązł mu star
Płacząc przeklinał parszywy los
Wtedy: "pomogę" - usłyszał głos
I kiedy w starze zarzucał bieg
To ona ryjem spychała śnieg

Rapapara, rapapara i tym ryjem jak kopara
Rapapara, rapapara odkopała chłopu stara

Więc przyznaj się teraz, przyznaj się sam
Śmiałeś się z ryja, śmiałeś jak cham
I brałeś do ręki sękaty kij
I plułeś, i szczułeś ten wielki ryj
Lecz karty rozdaje parszywy los
I ryj bywa cenny jak złota stos

A więc nie śmiejcie się z cudzych wad
Bo one mogą zbawić wasz świat

Rapapara, rapapara nawet morda jak kopara
Rapapara, rapapara zasługuje na browara!
Rapapara, rapapara nawet morda jak kopara
Rapapara, rapapara zasługuje na browara!

Rapapara

He was lonely, she felt unwell
They met somewhere on the internet
He fell in love looking at her pictures
Because there was a mermaid, a fine girl
His jaw dropped to the floor
He commented with a score of ten and a half
And when they finally met
He didn't recognize her because...

Rapapara, rapapara, her face was like a shovel
Rapapara, rapapara, her face was like a shovel

He wanted to fall in love with all his might
But he kept seeing that big face
In bed and at work, night and day
He associated it with a hippopotamus

Rapapara, rapapara, her face was like a shovel
Rapapara, rapapara, her face was like a shovel

And finally came the winter time
Snow fell up to the waist
When he wanted to go to work
He saw that his old car was stuck in the snow
He cursed his lousy fate while crying
Then: "I'll help you" - he heard a voice
And when he ran to the old car
She pushed the snow away with her face

Rapapara, rapapara and with that face like a shovel
Rapapara, rapapara she dug the old car out for the guy

So admit it now, admit it to yourself
You laughed at the face, laughed like a fool
And you took a gnarled stick in your hand
And you spat and incited that big face
But the lousy fate deals the cards
And the face can be as precious as a golden pile

So don't laugh at other people's flaws
Because they can save your world

Rapapara, rapapara even a face like a shovel
Rapapara, rapapara deserves a beer!
Rapapara, rapapara even a face like a shovel
Rapapara, rapapara deserves a beer!