Agnieszka Już Dawno... (Wersja akustyczna) - Łzy перевод на русский

Agnieszka Już Dawno... (Wersja akustyczna)

Było ciepłe lato, choć czasem padało
Dużo wina się piło i mało się spało
Tak zaczęła się wakacyjna przygoda
On był jeszcze młody i ona była młoda

Zakochani przy świetle księżyca nocami
Chodzili długimi leśnymi ścieżkami
Tak mijały tygodnie, lecz rozstania nadszedł czas
Zawsze mówił jedno zdanie: "Moje ślicznie ty kochanie"

Ostatniego dnia tych pamiętnych wakacji
Kochali się namiętnie, w męskiej ubikacji
I przysięgli przed Bogiem miłość wzajemną
Że za rok się spotkają i na zawsze ze sobą już będą

Tęsknił za nią i pisał do niej listy miłosne
W samotności przeżył jesień, zimę, wiosnę
Nie wytrzymał do wakacji postanowił ją odwiedzić
Bo nie dostał już dawno od niej żadnej odpowiedzi

Gdy przyjechał do jej domu po dość długiej podróży
Cieszył się, że ją zobaczy, w końcu tyle dla niej znaczył
Lecz gdy ona go ujrzała
Szybko się schowała
Drzwi mu matka otworzyła i tak mu powiedziała

Agnieszka już dawno tutaj nie mieszka, o nie nie nie
Agnieszka już dawno tutaj nie mieszka, hmm
Agnieszka już dawno tutaj nie mieszka, o nie nie nie
Agnieszka już dawno tutaj nie mieszka, no nie

Rozczarował się, bo takie są zawody miłosne
Cierpiał całą jesień, zimę, no i wiosnę
A gdy przeszło mu zupełnie pojechał na wakacje
W tamto miejsce, by zobaczyć tę pamiętną ubikację

Tak się stało, że przypadkiem ona też tam była
Ucieszyła się ogromnie, gdy go zobaczyła
Zapytała się, czy w sercu jego jest jeszcze Agnieszka
Odpowiedział jednym zdaniem "Moje ślicznie ty kochanie"

Agnieszka już dawno tutaj nie mieszka, o nie nie nie nie
Agnieszka już dawno tutaj nie mieszka, hmm
Agnieszka już dawno tutaj nie mieszka, o nie nie nie
Agnieszka już dawno tutaj nie mieszka, hmm, o nie

Агнешка давно... (Акустическая версия)

Стояло тёплое лето, хоть иногда и шёл дождь,
Мы пили много вина и мало спали,
Так началось наше летнее приключение,
Он был ещё молод, да и она была молода.

Влюблённые в свете луны ночами
Бродили по длинным лесным тропинкам,
Так проходили недели, но пришло время расставания,
Он всегда говорил ей одну и ту же фразу: "Ты моя прелесть, любимая".

В последний день этих памятных каникул
Они страстно любили друг друга в мужском туалете,
И поклялись перед Богом в вечной любви,
Что встретятся через год и будут уже всегда вместе.

Он скучал по ней и писал ей любовные письма,
В одиночестве он пережил осень, зиму, весну,
Он не выдержал до каникул и решил навестить её,
Потому что давно не получал от неё никакого ответа.

Когда он приехал к ней домой после долгого путешествия,
Он был счастлив, что увидит её, ведь она так много для него значила,
Но когда она увидела его,
Она быстро спряталась.
Дверь ему открыла её мать и сказала:

Агнешка уже давно здесь не живёт, нет, нет, нет,
Агнешка уже давно здесь не живёт, хмм,
Агнешка уже давно здесь не живёт, нет, нет, нет,
Агнешка уже давно здесь не живёт, нет, нет.

Он был разочарован, ведь таковы уж любовные разочарования,
Он страдал всю осень, зиму, да и весну,
А когда всё прошло, он поехал на каникулы,
В то самое место, чтобы увидеть тот самый туалет.

Так случилось, что случайно она тоже там была,
Она очень обрадовалась, увидев его,
Она спросила, есть ли ещё в его сердце Агнешка,
Он ответил одной фразой: "Ты моя прелесть, любимая".

Агнешка уже давно здесь не живёт, нет, нет, нет,
Агнешка уже давно здесь не живёт, хмм,
Агнешка уже давно здесь не живёт, нет, нет, нет,
Агнешка уже давно здесь не живёт, хмм, нет.