Rüzgarlar - Şiir! перевод на английский

Rüzgarlar

Boşalır cüzdanlar yine
Eser rüzgarlar
Yagmurlar nadide
Batıyorum daha dibe

Boşalır cüzdanlar yine
Eser rüzgarlar
Yagmurlar nadide
Batıyorum daha dibe

Yaşlı adam genç bi kadına bakarken
Sahip oldugu zamanı kıskandı
"pardon,fazladan bi hayatınız var mı?
Benimki hızla tükenmekte bayadır ısrarlı."

Ve gülüp mırıldandı
Bu sohbet hayalinde dahi fazla kırılgandı
Durup sordu kendine; "varolmak istemekte sınır var mı?
En iyi ihtimalle geriye bikaç yılım kaldı."

Bu şehirdeki pencereler hep
Kapalıdırlar sence neden?

Ruhunu korumak için dışardaki zelzeleden
Içinde her ne varsa ertelenen

Sonsuzluk ruhundaki sanal kaygı
En büyük kahramanların ardında kalan saygı dahi
Silinip giderken ölümsüzlük palavraydı
Zamanı geriye almak istemek de zaman kaybı

Şiir!

Boşalır cüzdanlar yine
Eser rüzgarlar
Yagmurlar nadide
Batıyorum daha dibe

Boşalır cüzdanlar yine
Eser rüzgarlar
Yagmurlar nadide
Batıyorum daha dibe

Şehrin trafiginde hapis kalan yolcular nizami
En çok böyle vakitlerde kenti sorgular misafir
Bu varken yok olmanın korkutan bi hali
Yalnız ayakkabısını gördügün komşular misali

Bu mektup tanrıya bi zahmet okusun
Ey büyük senarist! bana yazdıgın sahne çok uzun
Ayakta uyuturken beni,bu filmin sahte dokusu
Sıcak bi gülümseyiş sabah taze kahve kokusu

Içinde büyüdügün şu fanus çatladıkça
Malum şartların mimarları,ister onları masum sanmanı
Gerçekligin zihnine taarruz anlarında
Kabus sandalının sarsıntısına maruz kalmanı

Maglup aşkların yıkıntısında "tarumar"
Tanımlar ancak geride bıraktıgı o soguk makuz akşamı
Bu beton ormanda yitirirken yagmur anlamını
Magrur avcılar hep peşindedir magdur avların

Bu yüzden!

Boşalır cüzdanlar yine
Eser rüzgarlar
Yagmurlar nadide
Batıyorum daha dibe

Boşalır cüzdanlar yine
Eser rüzgarlar
Yagmurlar nadide
Batıyorum daha dibe

Winds

Wallets empty again, my love
Winds blow
Rare are the rains
I sink deeper, my dear

Wallets empty again, my love
Winds blow
Rare are the rains
I sink deeper, my dear

An old man looks at a young woman, my sweet
He envied the time she possessed
"Excuse me, do you have a spare life, my darling?
Mine has been persistently running out."

And he chuckled and murmured, my love
This conversation was too fragile even in his dreams
He paused and asked himself; "Is there a limit to wanting to exist?
At best, I have a few years left."

The windows in this city are always
Closed, why do you think, my dear?

To protect their souls from the outside earthquake
Whatever's inside, postponed

Eternal virtual anxiety in the soul
Even the respect left behind by the greatest heroes
Fades away while immortality was a lie
Wanting to turn back time is also a waste of time

Poetry!

Wallets empty again, my love
Winds blow
Rare are the rains
I sink deeper, my dear

Wallets empty again, my love
Winds blow
Rare are the rains
I sink deeper, my dear

Passengers trapped in city traffic, in order, my sweet
It is at these times that a visitor questions the city the most
This intimidating state of ceasing to exist while still present
Like neighbors you only see their shoes

May God bother to read this letter
Oh, great screenwriter! The scene you wrote for me is too long
While you keep me awake on my feet, the fake texture of this film
A warm smile, the smell of fresh morning coffee

As the bell jar you grew up in cracks
The architects of these conditions, whether you think them innocent
In moments when reality attacks your mind
You're subjected to the rocking of the nightmare boat

In the ruins of defeated loves, "devastation"
Only describes that cold, gloomy evening it left behind
Losing the meaning of rain in this concrete jungle
Proud hunters are always after the wronged prey

That's why!

Wallets empty again, my love
Winds blow
Rare are the rains
I sink deeper, my dear

Wallets empty again, my love
Winds blow
Rare are the rains
Batıyorum daha dibe