Текст и перевод песни Żywiołak - Psychoteka

Psychoteka

Między niebem a piekłem, pośród słynnych bezdroży
Co je lotem starannie omija duch boży
Stoi karczma stara, w której widma opojów
Świecą tryumfy szałów, swych pijackich znojów
Sam Mefisto wpada w karczmie tej zasiada
Zmora z najgorszego snu też na pewno czeka tu
Sam Mefisto wpada w karczmie tej zasiada
Zmora z najgorszego snu też na pewno czeka tu
Skąpiec co umierając połknął swoje ametysty
Znajdzie tu za dwa grosze nocleg wiekuisty
I zbrodniarz co w nożu całą ujął swoją wiarę
Zdoła tutaj niejedną nadybać ofiarę
Cała karczma nasza w otchłań się zatacza
Zmora z najgorszego snu woła Ciebie, "Przychodź tu!"
Cała karczma nasza w otchłań się zatacza
Zmora z najgorszego snu woła Ciebie, "Przychodź tu!"
Nierządnica żmija mizdrzy się do tłuściocha
Co przed śmiercią w niej się lubieżnie zakochał
Grają też grajkowie wściekle w swojej kapeli
Cały tłum zdziczały w pląsach się weseli
Cała karczma nasza w otchłań się zatacza
Zmora z najgorszego snu woła Ciebie, "Przychodź tu!"
Cała karczma nasza w otchłań się zatacza
Zmora z najgorszego snu woła Ciebie, "Przychodź tu!"
Między niebem i piekłem pośród słynnych bezdroży
Między niebem i piekłem pośród słynnych bezdroży
Cała karczma nasza w otchłań się zatacza
W otchłań się zatacza cała karczma nasza się zatacza
Między niebem a piekłem, pośród słynnych bezdroży
Co je lotem starannie omija duch boży
Cała karczma nasza w otchłań się zatacza
W otchłań się zatacza cała karczma nasza się zatacza
Jedna koło pieca siedzi tylko starucha
Mać pięciorga wisielców wrzawy tej nie słucha
Posępnie skulona znów wspomina po cichu
Cudną, pierwszą miłość spełnioną na strychu
Nagle podskoczyła
Dzbana wychyliła
Polkę w oka mgnieniu
Zagrała na grzebieniu
Nagle podskoczyła
Dzbana wychyliła
Polkę w oka mgnieniu
Zagrała na grzebieniu

Психотека

Меж небом и адом, средь известных бездорожий,
Что так старательно облетает дух Божий,
Стоит корчма старая, где призраки былого
Празднуют триумф безумия, хмельного, злого.
Сам Мефистофель в корчме этой восседает,
Кошмар из худшего сна тебя, мой друг, ожидает.
Сам Мефистофель в корчме этой восседает,
Кошмар из худшего сна тебя, мой друг, ожидает.
Скряга, что, умирая, аметисты свои проглотил,
Здесь за два гроша найдет ночлег свой, могилу.
И злодей, что в ноже всю свою веру вместил,
Здесь не одну жертву найдет, если захочет, мой друг.
Вся корчма наша в бездну катится, шатаясь,
Кошмар из худшего сна тебя зовет: "Иди скорее!"
Вся корчма наша в бездну катится, шатаясь,
Кошмар из худшего сна тебя зовет: "Иди скорее!"
Блудница-змея к толстяку ластится, извиваясь,
Что перед смертью в ней похотливо растворялся.
Играют музыканты яростно в своей капелле,
Вся толпа дикая в плясках веселится неумело.
Вся корчма наша в бездну катится, шатаясь,
Кошмар из худшего сна тебя зовет: "Иди скорее!"
Вся корчма наша в бездну катится, шатаясь,
Кошмар из худшего сна тебя зовет: "Иди скорее!"
Меж небом и адом, средь известных бездорожий,
Меж небом и адом, средь известных бездорожий,
Вся корчма наша в бездну катится, шатаясь,
В бездну катится, вся корчма наша катится, шатаясь,
Меж небом и адом, средь известных бездорожий,
Что так старательно облетает дух Божий,
Вся корчма наша в бездну катится, шатаясь,
В бездну катится, вся корчма наша катится, шатаясь,
Лишь старуха одна у печи сидит, молча,
Мать пятерых висельников, гама не слушает больше.
Мрачно сгорбившись, снова вспоминает украдкой
Чудную, первую любовь, случившуюся на чердаке.
Вдруг вскочила,
Кувшин осушила,
Польку в мгновение ока,
Сыграла на гребешке ловко.
Вдруг вскочила,
Кувшин осушила,
Польку в мгновение ока,
Сыграла на гребешке ловко.