Текст и перевод песни Άλκηστις Πρωτοψάλτη - Anthropon Erga

Anthropon Erga

Λες και τρώμε τον χειμώνα παγωτό
λες και πέφτουμε σε τοίχους με εκατό
έτσι ανάποδα λυγάω το βράδυ αυτό
του νου τη βέργα

Λες κι η στάθμη της αγάπης πάει να βρει
πόσοι κρύβονται στη λάσπη θησαυροί
πώς κοπήκανε στα δάχτυλα οι σταυροί
γι' ανθρώπων έργα

Αδιόρθωτα τα μάτια κι οι καρδιές
με κουμπιά και φερμουάρ κατεστραμμένα
δυο κουβέντες μου σου πέσανε βαριές
κι αποφάσισες να ζεις χωρίς εμένα

Αδιόρθωτα τα μάτια κι οι καρδιές
με κουμπιά και φερμουάρ κατεστραμμένα
δυο κουβέντες μου σου πέσανε βαριές
κι αποφάσισες να ζεις χωρίς εμένα

Λες και στρώσαμε τον Αύγουστο χαλί
λες και βγήκε τ' ανσανσέρ σ' ένα κελί
που ο ένας το 'βλεπε το φως γι' ανατολή
κι ο άλλος για δύση

Λες και μέσα μας τ' αντίθετα τραβάν
να ψηφίσουνε στο ίδιο παραβάν
σαν αιώνιο Ιησούν ή Βαραβάν
του ανθρώπου η φύση

Αδιόρθωτα τα μάτια κι οι καρδιές
με κουμπιά και φερμουάρ κατεστραμμένα
δυο κουβέντες μου σου πέσανε βαριές
κι αποφάσισες να ζεις χωρίς εμένα

Αδιόρθωτα τα μάτια κι οι καρδιές
με κουμπιά και φερμουάρ κατεστραμμένα
δυο κουβέντες μου σου πέσανε βαριές
κι αποφάσισες να ζεις χωρίς εμένα

Дела людские

Словно мы едим зимой мороженое,
словно бьемся о стены со всей силой,
так странно изгибается этим вечером
прут моего разума.

Словно уровень любви пытается найти,
сколько сокровищ скрыто в грязи,
как кресты на пальцах сломались
из-за дел людских.

Неисправимы глаза и сердца,
с поломанными пуговицами и молниями,
два моих слова показались тебе тяжелыми,
и ты решил жить без меня.

Неисправимы глаза и сердца,
с поломанными пуговицами и молниями,
два моих слова показались тебе тяжелыми,
и ты решил жить без меня.

Словно мы расстелили ковёр в августе,
словно лифт застрял в камере,
где один видел свет как восход,
а другой как закат.

Словно внутри нас противоположности тянут,
голосовать в одной кабине,
словно вечный выбор между Иисусом и Вараввой -
природа человека.

Неисправимы глаза и сердца,
с поломанными пуговицами и молниями,
два моих слова показались тебе тяжелыми,
и ты решил жить без меня.

Неисправимы глаза и сердца,
с поломанными пуговицами и молниями,
два моих слова показались тебе тяжелыми,
и ты решил жить без меня.