Текст и перевод песни Άλκηστις Πρωτοψάλτη - San Ton Metanasti

San Ton Metanasti

Σαν τον μετανάστη στη δική σου γη
μέρα νύχτα λύνεις δένεις την πληγή
κι όλα γύρω ξένα κι όλα πετρωμένα
και δεν ξημερώνει να 'ρθει χαραυγή

Στράγγισε η ζωή σου που αιμορραγεί
κάθε ώρα τρόμος πόνος και κραυγή
και σ' ακούν οι ξένοι κι ο αδερφός σωπαίνει
αχ δεν είναι άλλη πιο βαθιά πληγή

Σύρμα κι άλλο σύρμα και χοντρό γυαλί
μάτωσε ο ήλιος την ανατολή
κλαις κι αναστενάζεις αχ ξενιτιά φωνάζεις
μα η ελπίδα μαύρο κι άπιαστο πουλί

Like a Homeless Man

Like a homeless man in your own land
day and night you untie and tie the wound
and everything around is strange and everything is petrified
and the dawn doesn't break to come

Your life that bleeds has drained
every hour terror pain and scream
and the strangers hear you and your brother is silent
oh there is no deeper wound

Barbed wire and more barbed wire and thick glass
the sun bled at sunrise
you cry and groan oh you shout out foreign land
but hope is a black and elusive bird