Текст и перевод песни Άλκηστις Πρωτοψάλτη - Λάβα

Λάβα

Σαν ηφαίστειο που ξυπνά
απ' όνειρο βαθύ
κι ό, τι φτιάχνει τα βουνά
κλαίει να γεννηθεί
Σαν ηφαίστειο που ξυπνά
εφτά γενιές σβηστό
Λάβα μου, λάβα μου
αίμα μου ζεστό

Κάτι λίγοι συγγενείς
ξαδέρφια μακρινά
πες μου αν έμεινε κανείς
για μας τα πετεινά
Κάτι λίγοι συγγενείς
στα έγκατα του νου
Λάβα μου, λάβα μου
σώμα τ' ουρανού

Εγώ το φως μετάλαβα
κι εκεί σε πάει η καρδιά συνήθως
Υπ' όψιν μου δεν τα 'λαβα
του κόσμου τα χλωμά
Κατάλαβα

Εγώ το φως μετάλαβα
κι αντέχω τη φωτιά
στο στήθος
Υπ' όψιν μου δεν τα 'λαβα
του κόσμου τα χλωμά
κατάλαβα

Σαν ηφαίστειο που ξυπνά
απ' όνειρο βαθύ
κι ό, τι φτιάχνει τα βουνά
κλαίει να γεννηθεί
Σαν ηφαίστειο που ξυπνά
εφτά γενιές σβηστό
Λάβα μου, λάβα μου
δάκρυ από Χριστό

Εγώ με λάβα τα 'λαβα
αυτά που λέει κρυφά το πλήθος
κι ας μοιάζαν θεοπάλαβα
τα αχ των ζωντανών
κατάλαβα

Lava

Like volcanoes risen from slumber profound,
birthing what the mountains found,
crying out with wailing sounds,
seeking birth.
Like volcanoes risen from slumber profound,
extinct for seven generations.
My lava, my lava,
warm blood from my veins.

Distant relations or kin,
cousins once or twice removed,
tell me, is there anyone left.
To help us, as we're stranded,
Distant relations or kin,
buried deep within our minds.
My lava, my lava,
from celestial bodies.

I inherited the light,
and it leads my heart one way.
I did not ask for this plight,
this pallid world's dismay.
I understand.

I inherited the light,
and I bear the burning fire,
which sets my breast aflame.
I did not ask for this plight,
this pallid world's dismay.
I understand.

Like volcanoes risen from slumber profound,
birthing what the mountains found,
crying out with wailing sounds,
seeking birth.
Like volcanoes risen from slumber profound,
extinct for seven generations.
My lava, my lava,
tears of Christ.

I was given lava,
bearing secrets of the multitude,
though they seem to rave.
The lamentations of the living
I understand.