Текст и перевод песни Αλκίνοος Ιωαννίδης - Η τέλεια παρεξήγηση

Απ' το κακό μου ριζαριό,
βράζω βοτάνι στο καιρό,
να τον γητέψω να χαρώ.

Είναι από φύτεμα γυρτό,
που λαχταράει να δει ουρανό,
σα κυπαρίσσι στο γκρεμό.

Πρωί και βράδυ και πρωί
μία σελήνη ακροβατεί
κι ένας βλαμμένος ήλιος.

Στης μέρας το λεπτό σκοινί
στεγνώνουν οι άλλοι μου εαυτοί
και παραμένω ίδιος.

Σεμνότητα ποιοτητα,
η τέλεια παρεξήγηση
μια σιωπηλή αφήγηση
στα μάτια σου ανασαίνει.

Την παίρνω και την τραγουδώ,
τη καθρεφτίζω στο κενό,
σ' ένα επάγγελμα μισό,
η ιστορία σου τρέμει.

Το πιο θλιμμένο μου σουξέ,
που δε με πρόδωσε ποτέ
με παίρνει από το χέρι.

Με ξεναγεί στο πουθενά,
στης Λευκωσίας τα στενά
κι όλο με κοροϊδεύει.

Πρωί και βράδυ και πρωί
μία σελήνη ακροβατεί
κι ένας βλαμμένος ήλιος.

Στης μέρας το λεπτό σκοινί
στεγνώνουν οι άλλοι μου εαυτοί
και παραμένω ίδιος.

Αγάπες και παινέματα
μια σκοτεινή υπόθεση·
μοναδική σου υπόσχεση
το φως στο πρόσωπό σου.

Κι αν θες να πεις πως μ' αγαπάς,
πες το στον εαυτό σου
και πάψε να με τυραννάς
με το αγαπητάριό σου.

От моего плохого корня,
кипящая трава в непогоду,
чтобы привлечь его к Радости.

Это от посадки гирто,
кто жаждет увидеть небеса,
как кипарис на утесе.

Утром, вечером и утром
лунный трюк
и дурацкое Солнце.

Днем тонкая веревка
высушите мои другие "я"
и я остаюсь прежним.

Качество скромности,
совершенное недоразумение
безмолвный рассказ
он дышит тебе в глаза.

Я беру ее и пою,
Я отражаю ее в пустоте,
в профессии половина,
твоя история трепещет.

Мой самый печальный хит,
который никогда не предавал меня
он берет меня за руку.

Он ведет меня в никуда,
в Никосии проливы
и он продолжает смеяться надо мной.

Утром, вечером и утром
лунный трюк
и дурацкое Солнце.

Днем тонкая веревка
высушите мои другие "я"
и я остаюсь прежним.

Любовь и хвала
темное дело·
твое единственное обещание
свет на твоем лице.

И если ты хочешь сказать, что любишь меня,
скажи это себе
и перестань меня тиранить
с твоей дорогой.