Текст и перевод песни Αλκίνοος Ιωαννίδης - Η τέλεια παρεξήγηση

Η τέλεια παρεξήγηση

Απ' το κακό μου ριζαριό,
βράζω βοτάνι στο καιρό,
να τον γητέψω να χαρώ.

Είναι από φύτεμα γυρτό,
που λαχταράει να δει ουρανό,
σα κυπαρίσσι στο γκρεμό.

Πρωί και βράδυ και πρωί
μία σελήνη ακροβατεί
κι ένας βλαμμένος ήλιος.

Στης μέρας το λεπτό σκοινί
στεγνώνουν οι άλλοι μου εαυτοί
και παραμένω ίδιος.

Σεμνότητα ποιοτητα,
η τέλεια παρεξήγηση
μια σιωπηλή αφήγηση
στα μάτια σου ανασαίνει.

Την παίρνω και την τραγουδώ,
τη καθρεφτίζω στο κενό,
σ' ένα επάγγελμα μισό,
η ιστορία σου τρέμει.

Το πιο θλιμμένο μου σουξέ,
που δε με πρόδωσε ποτέ
με παίρνει από το χέρι.

Με ξεναγεί στο πουθενά,
στης Λευκωσίας τα στενά
κι όλο με κοροϊδεύει.

Πρωί και βράδυ και πρωί
μία σελήνη ακροβατεί
κι ένας βλαμμένος ήλιος.

Στης μέρας το λεπτό σκοινί
στεγνώνουν οι άλλοι μου εαυτοί
και παραμένω ίδιος.

Αγάπες και παινέματα
μια σκοτεινή υπόθεση·
μοναδική σου υπόσχεση
το φως στο πρόσωπό σου.

Κι αν θες να πεις πως μ' αγαπάς,
πες το στον εαυτό σου
και πάψε να με τυραννάς
με το αγαπητάριό σου.

The Perfect Misunderstanding

From my bad rosary,
I boil herbs in time,
to charm him to my delight.

It is from a curved plant,
that yearns to see the sky,
like a cypress on a cliff.

Morning and evening and morning
a moon acrobats
and a crazy sun.

On the thin rope of the day
my other selves dry
and I remain the same.

Modesty is quality,
the perfect misunderstanding
a silent narrative
breathes in your eyes.

I take it and sing it,
I reflect it in the void,
in a half-profession,
your story trembles.

My saddest hit,
that never betrayed me
takes me by the hand.

It guides me to nowhere,
in the narrow streets of Nicosia
and always mocks me.

Morning and evening and morning
a moon acrobats
and a crazy sun.

On the thin rope of the day
my other selves dry
and I remain the same.

Loves and praises
a dark affair;
your only promise
the light on your face.

And if you want to say that you love me,
tell it to yourself
and stop tormenting me
with your sweetheart.