Текст и перевод песни Αλκίνοος Ιωαννίδης - Παράκληση

Παράκληση

Περπάτησα πάρα πολύ
και τα φτερά μου τα 'χω χάσει.
Μα εσύ που δεν πατάς στη γη
καν' την ψυχή μου να πετάξει...
Μ' ένα αερόστατο να πάμε στο φεγγάρι,
ένα αεράκι να μας πάρει...
Φωτιά κι αέρας να κάνουμε δική μας
τη μικρή ζωή μας...

Είναι η καρδιά μου μια αυλή
σ' ένα κελί που όλο μικραίνει.
Μα εσύ που έχεις το κλειδί
έλα και πες μου το "γιατί"...
Σε κάποια θάλασσα που ο ήλιος τη ζεσταίνει,
το όνειρό μου ξαποσταίνει...
Νερό κι αρμύρα να κάνουμε δική μας
τη μικρή ζωή μας...

Έχω ένα κόμπο στο λαιμό
και μια θηλιά που όλο στενεύει.
Έλα και κάνε μουσική
την τρέλα που με διαφεντεύει...
Κι αν είναι οι νότες και οι λέξεις αφελείς,
τραγούδησέ τες να χαρείς...
Μ' ένα τραγούδι να κάνουμε δική μας
τη μικρή ζωή μας...

Supplication

I have walked a very long way
and I have lost my wings.
But you who do not tread on the earth
make my soul fly...
In a hot-air balloon to go to the moon,
a breeze to take us...
Fire and air to make our own
our little life...

My heart is a courtyard
in a cell that is getting smaller all the time.
But you who have the key
come and tell me the "why"...
In some sea that the sun warms,
my dream rests...
Water and saltiness to make our own
our little life...

I have a lump in my throat
and a noose that keeps getting tighter.
Come and make music
the madness that masters me...
And if the notes and the words are naive,
sing them so you can be happy...
With a song to make our own
our little life...