Текст и перевод песни Αλκίνοος Ιωαννίδης - Παράκληση

Παράκληση

Περπάτησα πάρα πολύ
και τα φτερά μου τα 'χω χάσει.
Μα εσύ που δεν πατάς στη γη
καν' την ψυχή μου να πετάξει...
Μ' ένα αερόστατο να πάμε στο φεγγάρι,
ένα αεράκι να μας πάρει...
Φωτιά κι αέρας να κάνουμε δική μας
τη μικρή ζωή μας...

Είναι η καρδιά μου μια αυλή
σ' ένα κελί που όλο μικραίνει.
Μα εσύ που έχεις το κλειδί
έλα και πες μου το "γιατί"...
Σε κάποια θάλασσα που ο ήλιος τη ζεσταίνει,
το όνειρό μου ξαποσταίνει...
Νερό κι αρμύρα να κάνουμε δική μας
τη μικρή ζωή μας...

Έχω ένα κόμπο στο λαιμό
και μια θηλιά που όλο στενεύει.
Έλα και κάνε μουσική
την τρέλα που με διαφεντεύει...
Κι αν είναι οι νότες και οι λέξεις αφελείς,
τραγούδησέ τες να χαρείς...
Μ' ένα τραγούδι να κάνουμε δική μας
τη μικρή ζωή μας...

Мольба

Я так долго шел,
что крылья мои потерял.
Но ты, не касаясь земли,
позволь моей душе взлететь...
На воздушном шаре отправимся к луне,
легкий ветерок подхватит нас...
Огонь и ветер сделаем своими,
нашу маленькую жизнь...

Мое сердце - двор,
в камере, что все меньше становится.
Но ты, у кого есть ключ,
приди и скажи мне "почему"...
В каком-то море, что солнце согревает,
моя мечта отдыхает...
Воду и соль сделаем своими,
нашу маленькую жизнь...

У меня ком в горле
и петля, что все туже.
Приди и преврати в музыку
безумие, что мной правит...
И если ноты и слова наивны,
спой их, чтобы порадоваться...
Песней сделаем своей
нашу маленькую жизнь...