Текст и перевод песни Vicky Mosholiou - Ta Heria

Ta Heria

Τα χέρια που άγγιζαν αυτά τα μαλλιά
τα χέρια που φύτεψαν αυτή τη μηλιά
σα φύλλα ξερά που τα παράσυρ' η βροχή
το χώμα αγκαλιάζουνε σπαρμένα στη γη

Τα μάτια που έδιναν στ' αστέρια το φως
τα μάτια που έλαμπαν σαν ήλιος κρυφός
τα μάτια σου αυτά τα γελαστά είναι κλειστά
λυχνάρια που σβήστηκαν στο χιόνι μπροστά

Καινούριο φθινόπωρο κι ακόμα να βγεις
σαν άσπρο χρυσάνθεμο στη φλούδα της γης
να βγεις να μου πεις αν καρτερείς να ξαναρθώ
στα χέρια σου αγάπη μου για να ζεσταθώ

Ta Heria

The hands that touched that hair
the hands that planted this apple-tree
like parched leaves scattered by the rain
embrace the soil, sown in the earth

The eyes that used to illuminate the stars
the eyes shinning like a hidden sun
your laughing eyes are now closed
lanterns extinguished before the snow

A new autumn, and you're still not here
white chrysanthemum on the bark of the earth
emerge and tell me if you await my return
to hold you in my arms, my love, and feel warm