Текст и перевод песни Βασίλης Καζούλης - Kati Na Gializi

Kati Na Gializi

Σου ′δινα λεφτά για τα ταξίδια
και χρυσάνθεμα απ' της Κίνας τις αυλές
πέτρες σκαλιστές για δαχτυλίδια
και φορέματα από πόλεις μαγικές

Στα παλιά βιβλία του πατέρα
της Αλεξάνδρειας οι μύθοι κι οι γιορτές
για όσα σκορπιστήκαν στον αέρα
και στις θάλασσες τις γκρίζες απ′ το χθες

Ό, τι κι αν αρχίσω
όποια πόρτα κι αν χτυπήσω
τίποτα δε φτάνει στο δικό σου ουρανό

Κάτι να γυαλίζει
θέλεις πάντα κι ας θυμίζει
ό, τι πιο θαμπό μαζί και σκοτεινό

Σαν του φτωχού Σαρλό τη μπαλαρίνα
που χορεύει μες στης νύχτας το ρυθμό
μα η καρδιά σου σαν κλεισμένη σε βιτρίνα
δεν αγγίζει της δικής μου τον παλμό

Ώσπου μια βραδιά ένας σχοινοβάτης
μες στα φώτα αυτού του τσίρκου ισορροπεί
παίρνει ο ομορφονιός τη μπαλαρίνα
κι είν' μονάχος τώρα ο κλόουν στη σκηνή

Ό, τι κι αν αρχίσω
όποια πόρτα κι αν χτυπήσω
τίποτα δε φτάνει στο δικό σου ουρανό

Κάτι να γυαλίζει
θέλεις πάντα κι ας θυμίζει
ό, τι πιο θαμπό μαζί και σκοτεινό

Something to Shine

I'd give you money for your journeys,
And chrysanthemums from the courtyards of China,
Carved stones for rings,
And dresses from magical cities.

In my father's old books,
The myths and festivals of Alexandria
For all that was scattered in the wind
And to the gray seas of yesterday

Whatever I begin,
Whichever door I knock on,
Nothing reaches your sky

Something to shine,
You always want, even if it reminds you
What is most dull, as well as dark.

Like the poor Charlie Chaplin's ballerina,
Who dances to the rhythm of the night,
But your heart, as if closed in a shop window,
Does not touch the beat of mine.

Until one night, a tightrope walker,
In the lights of this circus, balances.
The handsome man takes the ballerina,
And now the clown is alone on stage.

Whatever I begin,
Whichever door I knock on,
Nothing reaches your sky

Something to shine,
You always want, even if it reminds you
What is dullest, as well as darkest.