Текст и перевод песни Βασίλης Καζούλης - Φεγγαρένια

Φεγγαρένια

Γένους θηλυκού μια παιδούλα του συρμού
Σε καημούς λάγνου κορμιού με ταξίδευε για αλλού
Πιάνονταν με τα φεγγάρια και κερνούσε παλληκάρια
Λουλουδένιους τους καρπούς και αλάργητους χορούς

Φεγγαρένια, Φεγγαρένια, με τα χρυσωμένα χτένια
Γύρνα πίσω και ας φοβάμαι πως μονάχος κι έτσι θα 'μαι

Προχωράν οι συγκυρίες στου καιρού τις συγχορδίες
Και ταιριάξαμε μαζί στης σελήνης τη γιορτή
Μα οι πρώτοι οι βοριάδες και οι πρώτες οι καντάδες
της φουσκώσαν τα μυαλά και τα φάλτσα αρχινά

Φεγγαρένια, Φεγγαρένια, με τα χρυσωμένα χτένια
Γύρνα πίσω και ας φοβάμαι πως μονάχος κι έτσι θα 'μαι

Moonstruck

A young lady of the moment, a woman of the hour
She transported me to another place where pleasures abound
She would flirt with the moon and offer her body to young men
Flower-like her gifts and her dances so free

Moonstruck, Moonstruck, with your golden combs
Come back to me, even though I fear I'll be alone again

Circumstances change with the passage of time
And we came together under the moon's light
But the first cold winds and the first serenades
Inflated her ego and the false notes began

Moonstruck, Moonstruck, with your golden combs
Come back to me, even though I fear I'll be alone again