Текст и перевод песни Βασίλης Καζούλης - Φεγγαρένια

Γένους θηλυκού μια παιδούλα του συρμού
Σε καημούς λάγνου κορμιού με ταξίδευε για αλλού
Πιάνονταν με τα φεγγάρια και κερνούσε παλληκάρια
Λουλουδένιους τους καρπούς και αλάργητους χορούς

Φεγγαρένια, Φεγγαρένια, με τα χρυσωμένα χτένια
Γύρνα πίσω και ας φοβάμαι πως μονάχος κι έτσι θα 'μαι

Προχωράν οι συγκυρίες στου καιρού τις συγχορδίες
Και ταιριάξαμε μαζί στης σελήνης τη γιορτή
Μα οι πρώτοι οι βοριάδες και οι πρώτες οι καντάδες
της φουσκώσαν τα μυαλά και τα φάλτσα αρχινά

Φεγγαρένια, Φεγγαρένια, με τα χρυσωμένα χτένια
Γύρνα πίσω και ας φοβάμαι πως μονάχος κι έτσι θα 'μαι

Род женский дитя поезда
В скорбях похотливого тела он перенес меня в другое место
Они ловили луны и покупали парней
Цветочные фрукты и непоколебимые танцы

Самогон, Самогон, с золотыми гребешками
Вернись и позволь мне бояться одиночества, и я тоже буду бояться

Конъюнктуры погоды приводят в движение аккорды
И мы встретились на празднике луны
Но первый Север и первые серенады
ей вышибло мозги, и у нее отвалилась голова

Самогон, Самогон, с золотыми гребешками
Вернись и позволь мне бояться одиночества, и я тоже буду бояться