Текст и перевод песни Βασίλης Καρράς - Me Fonazoun Trelo

Me Fonazoun Trelo

μασ πηρε η νυχτα και τουσ δυο
να τριγυρναμε μονοι
εσυ ψηλα στον ουρανο
κι εγω στησ γησ τη σκονη

φεγγαρι πεσ μου τι ζητασ
τι θελεισ απο μενα
γιατι παρεα μου κρατασ
και με κοιτασ θλιμμενα

με φωναζουν τρελο, που μιλαω στο φεγγαρι
και μ ανθρωπουσ ποτε δε μιλω
μα δε φταιω εγω, το μυαλο μου σαλταρει
που δεν εισαι αποψε εδω

με φωναζουν τρελο, που μιλαω στο φεγγαρι
και γυρευω παντου να σε βρω
ποιοσ αλητησ βοριασ, το μυαλο σου εχει παρει
και σε ποιον ξενυχτασ ουρανο

εσυ που εισαι εκει ψηλα
παρεα με τ αστερια
αποψε πεσ μου ποιον φιλα
ποιοσ τησ κραταει τα χερια

κι αν δεισ οτι εχω προδοθει
φεγγαρι μου θυμησου
να γινεισ κατακοκκινο
και συ απ την ντροπη σου

Me Fonazoun Trelo

The night has taken us both
To wander alone
You up high in the sky
And me in the dust of the earth

Moon, tell me what you seek
What do you want from me
Why do you keep me company
And gaze at me sadly

They call me crazy, for talking to the moon
And I never talk to humans
But it's not my fault, my mind is racing
Because you're not here tonight

They call me crazy, for talking to the moon
And searching everywhere to find you
What cruel wind has taken your mind
And to which night sky do you now belong

You who are up there
In the company of the stars
Tell me tonight, who do you kiss
Who holds your hands

And if you see that I have been betrayed
My moon, remember
To turn crimson red
And you, out of shame