Текст и перевод песни Βασίλης Καρράς - Me Fonazoun Trelo

Me Fonazoun Trelo

μασ πηρε η νυχτα και τουσ δυο
να τριγυρναμε μονοι
εσυ ψηλα στον ουρανο
κι εγω στησ γησ τη σκονη

φεγγαρι πεσ μου τι ζητασ
τι θελεισ απο μενα
γιατι παρεα μου κρατασ
και με κοιτασ θλιμμενα

με φωναζουν τρελο, που μιλαω στο φεγγαρι
και μ ανθρωπουσ ποτε δε μιλω
μα δε φταιω εγω, το μυαλο μου σαλταρει
που δεν εισαι αποψε εδω

με φωναζουν τρελο, που μιλαω στο φεγγαρι
και γυρευω παντου να σε βρω
ποιοσ αλητησ βοριασ, το μυαλο σου εχει παρει
και σε ποιον ξενυχτασ ουρανο

εσυ που εισαι εκει ψηλα
παρεα με τ αστερια
αποψε πεσ μου ποιον φιλα
ποιοσ τησ κραταει τα χερια

κι αν δεισ οτι εχω προδοθει
φεγγαρι μου θυμησου
να γινεισ κατακοκκινο
και συ απ την ντροπη σου

Je t'appelle fou

La nuit nous a pris tous les deux
Pour errer seuls
Toi haut dans le ciel
Et moi dans la poussière de la terre

Lune, dis-moi ce que tu demandes
Ce que tu veux de moi
Pourquoi tu me tiens compagnie
Et me regardes avec tristesse

Ils m'appellent fou, parce que je parle à la lune
Et je ne parle jamais aux gens
Mais ce n'est pas ma faute, mon esprit s'enflamme
Parce que tu n'es pas là ce soir

Ils m'appellent fou, parce que je parle à la lune
Et je cherche partout pour te trouver
Quel vagabond du nord a emporté ton esprit
Et dans quel ciel nocturne tu passes la nuit ?

Toi qui es là-haut
Avec les étoiles
Dis-moi ce soir qui tu embrasses
Qui lui tient la main

Et si tu vois que j'ai été trahi
Ma lune, souviens-toi
De devenir rouge écarlate
Et toi de ta honte