Текст и перевод песни Βασίλης Παπακωνσταντίνου - Eimai

Eimai

Ξέρεις, μοιάζω μ′ενα συντριβάνι
μια γραμμη τσιμέντου στην ακτή
ένα ασβεστομένο σπίτι στο νησί
ή μια μαύρη πόλη δίχως τέλος
Ξέρεις μοιάζω μ' ένα μπλε καπέλο
κάτι σαν κορδόνι παπουτσιού
ένα μεσημέρι, ένα παγωτό
ένα ουράνιο τόξο δίχως βέλος
Είμαι κύμα, είμαι σύννεφο
είμαι δέρμα μελαμψό
σώμα που ′μεινε ανύμφευτο
σώμα που 'μεινε λειψό
Είμαι ό, τι δεν ανέχομαι
ό, τι πιο βαθειά μισώ
ό, τι δίνω κι ό, τι δέχομαι
κι ό, τι πάντα σου χρωστώ
Είμαι όλα αυτά που έχασα
στου αιώνα το μισό
είμαι όλα αυτά που ξέχασα
κι όμως πάντα σ' αγαπώ
είμαι όλα αυτά που ξέχασα
κι όμως πάντα σ′ αγαπώ
Ξέρεις μοιάζω μ′ ένα πορτοκάλι
μια πυγολαμπίδα ένα κερί
ένα πανδοχείο, μια μικρή πανσιόν
ένα φράγμα λίμνης ραγισμένο
Ξέρεις όταν η ζωή κοιτάζει
μια ζωντανεμένη μουσική
νοιώθω σαν το ψάρι, σα μικρό σκυλί
σα μωρό στον ύπνο βυθισμένο
Είμαι μια σταγόνα ασύμμετρη
κύκλος άσπρων λουλουδιών
λάμψη πρώιμη, ανύποπτη
σε μια πόλη σκουπιδιών
Είμαι ένα φεγγάρι κάλπικο
σε καθρέφτισμα υγρό
στο φιλί σου στέμμα άλικο
Ένα σίγμα σου θολό
Είμαι ό, τι δεν ανέχομαι
ό, τι πιο βαθειά μισώ
ό, τι δίνω κι ό, τι δέχομαι
κι ό, τι πάντα σου χρωστώ
Είμαι όλα αυτά που έχασα
στου αιώνα το μισό
είμαι όλα αυτά που ξέχασα
κι όπως πάντα σ' αγαπώ
είμαι όλα αυτά που ξέχασα
κι όπως πάντα σ′ αγαπώ

I Am

You know, I'm like a fountain,
a concrete line on the shore,
a whitewashed house on an island,
or a black city with no end.
You know, I'm like a blue hat,
something like a shoelace,
a midday, an ice cream,
a rainbow without an arrow.
I'm a wave, I'm a cloud,
I'm dark-skinned,
a body that has remained unmarried,
a body that has remained incomplete.
I am all that I cannot tolerate,
all that I hate most deeply,
all that I give and all that I receive,
and all that I always owe you.
I am all that I have lost,
in half a century.
I am all that I have forgotten,
and yet I always love you.
I am all that I have forgotten,
and yet I always love you.
You know, I'm like an orange,
a firefly, a candle,
an inn, a small guesthouse,
a cracked lake dam.
You know, when life looks
at a musical come to life,
I feel like a fish, like a small dog,
like a baby immersed in sleep.
I am an asymmetrical drop,
a circle of white flowers,
an early, unsuspected glow
in a city of garbage.
I am a fake moon
in a liquid mirror,
a scarlet crown in your kiss,
A blurred sigma of you.
I am all that I cannot tolerate,
all that I hate most deeply,
all that I give and all that I receive,
and all that I always owe you.
I am all that I have lost,
in half a century.
I am all that I have forgotten,
and like always, I love you.
I am all that I have forgotten,
and like always, I love you.