Текст и перевод песни Βασίλης Παπακωνσταντίνου - Ena Spirtoksulo

Ena Spirtoksulo

Πάνω σ′ ένα δίσκο, σαν τον ίσκιο
να σε βρίσκω,
να 'σαι μια βεντάλια, μια ανταύγεια,
μια νεράιδα
Κι αν χαθώ ξανά,
στους πιο σκοτεινούς του νου σου δρόμους
θ′ ανάψω μια μικρή φωτιά,
πίσω από τους νόθους σου τους φόβους
Να 'χω τα δυο μάτια σου φωτισμένα
και στην πόλη ρίχτα
πίσω από τις φλόγες τους
πυρκαγιά να κάψει αυτή τη νύχτα
Απορεί ο ουρανός, πως μια τοσοδούλα στιγμή ασημαντότητας
στο άπειρο, στον άπειρο χρόνο, κρύβει έναν ατέλειωτο παράδεισο
ανατροπής. Ολοκληρωτικής. Χαοτικής. Υπέροχης. Υπεροχής.
Πλησιάζει τότε το φινιστρίνι και χαϊδεύει με τη ματιά του το βρέφος.
Το γόνο. Και του δίνει ονόματα.
Γιάννης, Κώστας, Ελένη, Θανάσης, Ανδρομάχη, Σοφία, Σταμάτης,
Μαρία, Κυριάκος, Κυριακή, Γιώργος, Πέτρος, Σταυρούλα, Νικολέτα,
Αλέξης, Αλεξάνδρα, Αναστάσης, Τασία, Άννα
Ακόμα κι απ' τον ίσκιο σου στον τοίχο
μέσ′ τη τανάλια της βεντάλιας σου σε βρίσκω
λείψανο κι όμως, τα βρέφη σου γεννάει
τούτη η ιδέα τις γενιές τις προσπερνάει
Έρωτας για το δήθεν και το πνεύμα
κείνο το μπαμ που καψαλίζει τ′ άσπρο δέρμα
κείνο το αχ που τ' άδειο χέρι σου οπλίζει
τη συνταγή της εξουσίας που φοβίζει
Κι έχω χιλιάδες να σου πω, να σε μουσκέψω
κι απ′ τον ιδρώτα σου το φόβο να σου κλέψω
να σε βαφτίσω Ανδρομάχη και Ελένη
να σε πετάξω στη φωτιά που περιμένει
Ένα σπιρτόξυλο κι ο έλικας της θλίψης
ανεμοθύελλα στα τέλματα της σήψης
τους στοιχειωμένους θα σηκώσει απ' το καζάνι
να ξαναγεννηθεί ζωή κι αυτό μου φτάνει
"Κι ας χαθώ ξανά στους ίδιους δρόμους
πίσω από τους νόθους σου τους φόβους
θα ′χω μια μικρή φωτιά ν' ανάψω
τούτο το κορμί στο φως να κάψω
Κι ας χαθώ ξανά σ′ αυτά που λένε
τα δυο μάτια σου που σιγοκαίνε
φωτισμένα μέσ' την πόλη ρίχτα
πυρκαγιά να κάψει αυτή τη νύχτα "
Και στο σπασμό σου την ανάσα θα κρατήσω
αυτά που κρύβεις ένα-ένα θα τα λύσω
ν' ανατριχιάσουν οι στιγμές που σε διψάνε
κι οι συμμορίες τα σχοινιά σου που κρατάνε
Ένα σπιρτόξυλο, σημαία και αγχόνη
η φλόγα που όλα τα νικάει και όλα τα λειώνει
τους στοιχειωμένους θα σηκώσει απ′ το καζάνι
να ξαναγεννηθεί ζωή κι αυτό μου φτάνει
Κι ας χαθώ ξανά στους ίδιους δρόμους
πίσω από τους νόθους σου τους φόβους
θα ′χω μια μικρή φωτιά ν' ανάψω
τούτο το κορμί στο φως να κάψω
Κι ας χαθώ ξανά σ′ αυτά που λένε
τα δυο μάτια σου που σιγοκαίνε
φωτισμένα μέσ' την πόλη ρίχτα
πυρκαγιά να κάψει αυτή τη νύχτα

A Matchstick

On a platter, like a shadow,
to find you,
to be a fan, a reflection,
a fairy
And if I get lost again,
in the darkest paths of your mind
I'll light a small fire,
behind your bastard fears
To have your two eyes illuminated
and cast them upon the city
behind their flames
a fire to burn this night
The sky wonders how such a tiny moment of insignificance
in the infinite, in infinite time, hides an endless paradise
of upheaval. Total. Chaotic. Wonderful. Superior.
Then the little window approaches and caresses the infant with its gaze.
The offspring. And gives it names.
Yiannis, Kostas, Eleni, Thanasis, Andromache, Sofia, Stamatis,
Maria, Kyriakos, Kyriaki, Giorgos, Petros, Stavroula, Nikoletta,
Alexis, Alexandra, Anastasis, Tasia, Anna
Even from your shadow on the wall
amidst the fan's lace I find you
a relic and yet, it gives birth to your offspring
this idea transcends generations
Love for the supposed and the spirit
that boom that singes the white skin
that sigh that arms your empty hand
the recipe of power that frightens
And I have thousands to tell you, to soak you
and from your sweat to steal your fear
to baptize you Andromache and Helen
to throw you into the fire that awaits
A matchstick and the helix of sadness
a hurricane in the sloughs of decay
it will raise the haunted from the cauldron
to be reborn and that's enough for me
"And let me get lost again in the same paths
behind your bastard fears
I'll have a small fire to light
this body to burn in the light
And let me get lost again in what they say
your two eyes that smolder
cast them illuminated upon the city
a fire to burn this night "
And in your spasm I will hold your breath
I will unravel what you hide one by one
to make the moments that thirst for you shiver
and the gangs that hold your ropes
A matchstick, a flag and a gallows
the flame that conquers all and melts all
it will raise the haunted from the cauldron
to be reborn and that's enough for me
And let me get lost again in the same paths
behind your bastard fears
I'll have a small fire to light
this body to burn in the light
And let me get lost again in what they say
your two eyes that smolder
cast them illuminated upon the city
a fire to burn this night