Текст и перевод песни Βασίλης Παπακωνσταντίνου - I Psihes Ke I Agapes

Τίποτα στο κόσμο δεν τον νοιάζει
παρά μόνο το μυαλό του ανοικτό να μένει
μέσα στην αδράνεια τρομάζει
ξαναβλέπει στη φορμόλη την ψυχή σβησμένη
κόβει το κορμί του και το θάβει
σε νερό και σε φωτιά να χωριστεί
Στους δεκάξι παγωμένους εφιάλτες
κάτι απρόσωπα λαμπάκια της νυκτός δανείζει
σ' άνυδρους ανέραστους αντάρτες
στοιχειωμένος σε μια εθνική οδό που πήζει
βρίσκει την αχτίδα π' απομένει
και μαζί της τη φυγή θα μοιραστεί
Οι ψυχές και οι αγάπες
σιαμαίες αυταπάτες
όμοιες σαν άσπρα πλήκτρα
σαν φωτάκια μες τη νύκτα
βρίσκουν σώματα παρθένα
στη συνήθεια πουλημένα
με φιλιά τα εξαγνίζουν
τους χαρίζονται
Τούτος ο αρχέγονος ρυθμός των Αφρικάνων
κάτι από μπάλο Συριανό θυμίζει
ανθρωποθυσία στους θεούς των ηφαιστείων
σαν αναπαραγωγής βωμό γυαλίζει
κράτησε αγάπη μου για λίγο την πνοή σου
κλείσε όλη τούτη τη στιγμή σ' ένα φιλί
Κοίταξε τριγύρω τα Μετέωρα πως πέφτουν
μπάλες από χιόνι μείνε ζωντανή ακόμη
κρίνε με σαν άνθρωπο που ψάχνει την ψυχή του
κι άμα τον γουστάρεις θα σου πω συγγνώμη
είναι κάτι μήνες που φιλοξενώ τον τρόμο
κι έχω ανάγκη να με βλέπεις σαν μωρό παιδί
Αχ μωράκι σαστισμένο
μέσα στο μυαλό σου ξένο
τι να πρωτοτραγουδήσεις
και ποια πόρτα να κτυπήσεις
να σου πω για να σε πείσουν
στα μετάξια να σε ντύσουν
να φανούν λευκά δοντάκια
μες το γέλιο σου
Χίλιες και μια νύχτες ανοιχτά της οικουμένης
αλυσοδεμένος πολικός αστέρας
άφηνα τους άλλους να μιλούν για μένα
και φοβόμουν μη με δει το φως της μέρας
τα χαμένα χρόνια θα τα πάρω πίσω
φτάνει που και που να λες ακόμα σ' αγαπώ
Κόκκινος ορίζοντας τα χρόνια π' απομένουν
κάνε το σινιάλο να σε βρει ψυχή μου
πρόσωπα λιμάνια κράτησε τα "φεύγουν"
πάρε με αγκαλιά και κράτα με μαζί σου
βιντεοταινίες η ζωή που είδα
του άστεγου του νου μου η πατρίδα είσαι εσύ
Αχ αγάπη μου αγάπη
διαμαντάκι μες στη στάχτη
και νησάκι που 'χει φάρο
ένα μεθυσμένο γλάρο
γύρω σου που φτερουγίζει
τ' όνομά σου συλλαβίζει
σημαδεύει τη ματιά σου και αφήνεται

Ничего в мире не волнует
только разум открытым остается
в бездействие пугает
ξαναβλέπει в формалине душа горит
режет тело и хоронит
в воду и в огонь, чтобы разделить
В шестнадцать ледяные кошмары
что-то безличным огни ночи одалживает
в άνυδρους ανέραστους партизаны
жуткий на шоссе, которое свертывается
находит проблеск p' остается
и с ней, убежав будет делить
Души и любви
σιαμαίες иллюзий
похожи, как белые клавиши
как огоньки посреди ночи
находят тела нетронутой
в привычку проданных
с поцелуями все εξαγνίζουν
их χαρίζονται
Этот изначальный темпы Αφρικάνων
что-то от бало Συριανό напоминает
человеческие жертвы богам вулканов
как воспроизведения алтарь блестит
длилась моя любовь на некоторое время дыхание твое
закрой все моментом на поцелуй
Он посмотрел вокруг, Метеоры, что падают
шары из снега, останься в живых еще
суди меня, как человека, который ищет свою душу
а если он тебе нравится я скажу тебе прости
это что-то месяцев, я ведь ужас
а мне нужно, чтобы ты видел, как ребенок
О, детка σαστισμένο
у тебя в голове чужой
что πρωτοτραγουδήσεις
и какую дверь можно κτυπήσεις
сказать, чтобы тебя убедить
в шелка, чтобы наряжаться
посмотреть белые выступы
прямо твой смех
Тысячи и одной ночи открыты по всему миру
прикован " полярная звезда
я позволю другим говорить для меня
и я боялся не увидеть свет дня
потерянные годы будет их вернуть
достаточно того, что и говорить, я все еще люблю тебя
Красный горизонт, годы p' осталось
сделай знак, чтобы найти мою душу
лица, портов держали их "уходят"
возьми меня и держи меня с собой
да, жизнь, которую я видел
его бродяги в виду, моя родина-это ты
Ах любовь моя любовь
διαμαντάκι прямо в пепел
и островок, иначе маяк
пьяный чайки
вокруг тебя порхают
твое имя пишется
направлен взгляд твой и остался