Текст и перевод песни Βασίλης Παπακωνσταντίνου - Thessaloniki

Thessaloniki

Ήταν εκείνη τη νυχτιά που φύσαγε ο Βαρδάρης
το κύμα η πλώρη εκέρδιζεν οργιά με την οργιά
σ' έστειλε ο πρώτος τα νερά να πας για να γραδάρεις
μα εσύ θυμάσαι τη Σμαρώ και την Καλαμαριά
Ξέχασες κείνο το σκοπό που λέγανε οι Χιλιάνοι
άγιε Νικόλα φύλαγε κι αγιά θαλασσινή
τυφλό κορίτσι σ' οδηγάει παιδί του Μοντιλιάνι
που τ' αγαπούσε ο δόκιμος κι οι δυο Μαρμαρινοί
Απάνω στο γιατάκι σου φίδι νωθρό κοιμάται
και φέρνει βόλτες ψάχνοντας τα ρούχα σου η μαϊμού
εκτός από τη μάνα σου κανείς δε σε θυμάται
σε τούτο το τρομακτικό ταξίδι του χαμού
Κάτω από φώτα κόκκινα κοιμάται η Σαλονίκη
πριν δέκα χρόνια μεθυσμένη μου είπες σ' αγαπώ
αύριο σαν τότε και χωρίς χρυσάφι στο μανίκι
μάταια θα ψάχνεις το στρατί που πάει για το Ντεπό

Thessaloniki

That night, while Vardar was blowing.
The wave the prow was winning fathom by fathom.
The first mate sent you to paint the ship's bottom.
But you remember Smaro and Kalamaria.
You forgot that song the Chilians used to sing.
Saint Nicholas protect us and the saint of the sea.
A blind girl leads you, a Modigliani child
The midshipman and the two Mamaranos loved her.
A sluggish serpent sleeps on your bunk.
And the monkey walks around, looking for your clothes.
Except for your mother, no one remembers you
On this fearful journey of perdition.
Underneath red lights, Thessaloniki is sleeping
Ten years ago, drunk, you told me 'I love you'.
Tomorrow, just like those days, and without gold in your pocket.
In vain you'll search for the street that leads to the Depot.