Текст и перевод песни Βασίλης Παπακωνσταντίνου - Tha Nikisoume (Venceremos)

Tha Nikisoume (Venceremos)

Venceremos (Θα Nικήσουμε)
Αποκομμένος απ' όλους κι απ' όλα
σε μαγεμένη τροχιά
πήρα το δρόμο να φύγω μα ήρθα
τίποτα δε μ' ακουμπά
στον παράξενό μου χρόνο.
Ξέρουμε πως είναι ψέμα
μα ας γίνουμε τα δυο μας ένα
να σ' αγκαλιάσω να μ' αγκαλιάσεις
να ξεγελιέσαι να ξεγελιέμαι
να σ' αγαπήσω να μ' αγαπήσεις
έστω για λίγο για τοσοδούλι.
Σα ζευγαρώνουν δυο βεγγαλικά
μοιάζουν με μηνύματα τηλεπαθητικά
στων προσώπων μας τις ζάρες.
Με δίχως σημαίες και δίχως ιδέες
δίχως καβάντζα καμιά
ντύθηκε η μέρα τα γούστα της νύχτας
και η ψυχή μου πηδά
στου απέραντου την ψύχρα.
Θες ν' αγγίξεις την αλήθεια
για βγες απ' όξω απ' τη συνήθεια
σύρε κι έλα να με λούσεις
κι ας είμαι της καθαρευούσης
να σ' αγκαλιάσω να μ' αγκαλιάσεις
έστω για λίγο για τοσοδούλι.
Δρεπανηφόρα άρματα περνάν
στις τσιμεντουπόλεις του θανάτου το συμβάν
ασυγκίνητο σ' αφήνει.
Σου ξαναδίνω το είναι μου τώρα
θωρακισμένε καιρέ
με μια σκληρή παγερή τρυφεράδα
σε πλησιάζω, μωρέ
μ' αυταπάτες πια δεν έχω.
Ξέρουμε πως είναι ψέμα
μα ας γίνουμε τα δυο μας ένα
δες θα φτιάχνουμε στιχάκια
να περπατάν σαν καβουράκια
πλάγια κι ακριβά τα χάδια
φως αχνό μες στα σκοτάδια
Μ' ένα μου πήδο θα σε ξαναβρώ
στο μαγκανοπήγαδο της ήττας μου περνώ
Venceremos, Venceremos.

Nous vaincrons (Venceremos)

Nous vaincrons (Θα Nικήσουμε)
Détaché de tous et de tout
sur une trajectoire enchantée
j'ai pris la route pour partir, mais je suis revenu
rien ne me touche
dans mon temps étrange.
Nous savons que c'est un mensonge
mais soyons nous deux un
pour te serrer dans mes bras, pour que tu me serres dans les tiens
pour te tromper, pour que je me trompe
pour t'aimer, pour que tu m'aimes
ne serait-ce que pour un instant, pour un rien.
Comme deux feux d'artifice s'accouplent
ils ressemblent à des messages télépathiques
sur les rides de nos visages.
Sans drapeaux et sans idées
sans aucune sauvegarde
le jour s'est habillé des goûts de la nuit
et mon âme saute
dans le froid de l'infini.
Tu veux toucher la vérité
pour sortir de l'habitude
glisse et viens me laver
même si je suis de la langue pure
pour te serrer dans mes bras, pour que tu me serres dans les tiens
ne serait-ce que pour un instant, pour un rien.
Des armes à faucilles passent
dans les villes de béton de la mort, l'événement
te laisse indifférent.
Je te redonne mon être maintenant
armure saluée
avec une tendresse glaciale et dure
je m'approche de toi, mon petit
je n'ai plus de rêves.
Nous savons que c'est un mensonge
mais soyons nous deux un
vois, nous allons créer des poèmes
pour qu'ils marchent comme des crabes
de côté et chers les caresses
une lumière faible dans l'obscurité
Avec un de mes sauts, je te retrouverai
dans le puits de ma défaite, je passe
Nous vaincrons, Nous vaincrons.