Текст и перевод песни Βασίλης Παπακωνσταντίνου - William George Allum

William George Allum

Εγνώρισα κάποια φορά σ′ ένα καράβι ξένο
έναν πολύ παράξενον Εγγλέζο θερμαστή
όπου δε μίλαγε ποτέ κι ούτε ποτέ είχε φίλους
και μόνο πάντα εκάπνιζε μια πίπα σκαλιστή.

Όλοι έλεγαν μια θλιβερή πως είχε ιστορία
κι όσοι είχανε στο στόκολο με δαύτον εργαστεί
έλεγαν ότι κάποτες, απ' το λαιμό ως τα νύχια,
είχε σε κάποιο μακρινό τόπο στιγματιστεί.

Είχε στα μπράτσα του σταυρούς, σπαθιά ζωγραφισμένα,
μια μπαλαρίνα στην κοιλιά, που εχόρευε γυμνή
κι απά στο μέρος της καρδιάς στιγματισμένην είχε
με στίγματ′ ανεξάλειπτα μιαν άγρια καλλονή...

Κι έλεγαν ότι τη γυναίκα αυτή είχε αγαπήσει
μ' άγριαν αγάπη, ακράτητη, βαθιά κι αληθινή·
κι αυτή πως τον απάτησε με κάποιο ναύτη Αράπη
γιατί ήτανε μια αναίσθητη γυναίκα και κοινή.

Τότε προσπάθησεν αυτός να διώξει από το νου του
την ξωτική που αγάπησε, τόσο βαθιά, ομορφιά
κι από κοντά του εξάλειψεν ό, τι δικό της είχε,
έμεινεν όμως στης καρδιάς τη θέση η ζωγραφιά.

Πολλές φορές στα σκοτεινά τον είδανε τα βράδια
με βότανα το στήθος του να τρίβει, οι θερμαστές...
Του κάκου· γνώριζεν αυτός καθώς το ξέρουμ' όλοι
ότι του Αννάμ τα στίγματα δε βγαίνουνε ποτές...

Κάποια βραδιά ως περνούσαμε από το Bay of Bisky,
μ′ ένα μικρό τον βρήκανε στα στήθια του σπαθί.
Ο πλοίαρχος είπε: "θέλησε το στίγμα του να σβήσει"
και διάταξε στη θάλασσα την κρύα να κηδευθεί.

William George Allum

I once met a strange Englishman working as a boilerman
on a foreign ship
who never spoke or had any friends
and who was always smoking a carved pipe.

Everyone said that he had a sad story to tell
and those who had worked with him in the coal bunkers
said that he once, from throat to fingernails,
had been branded in some far-off place.

He had crosses and swords tattooed on his arms,
a naked ballerina dancing on his stomach
and branded into his heart
were the ineffaceable stigmata of some wild beauty...

They said that he had loved this woman
with a wild, uncontrollable, deep and sincere love;
and that she had deceived him with an Arab sailor
because she was a cold and common woman.

Then he tried to banish from his mind
the exotic beauty he had loved so deeply
and erased from his sight everything that had been hers,
but the tattoo remained in the place of his heart.

Many times in the darkness they saw him on deck at night,
rubbing his chest with herbs, the firemen...
In vain; he knew as we all know
that the stigmata of Annam are never erased.

One night as we were passing through the Bay of Biscay,
they found him with a sword in his chest.
The captain said: "he wanted to erase his stigma "
and ordered that he be buried in the cold sea.