Текст и перевод песни Βασίλης Παπακωνσταντίνου - Βικτώρια (Live)

Βικτώρια (Live)

Κάνει μια ψύχρα απόψε που με αρρωσταίνει
κι έχω χαθεί στης πολιτείας τα στενά,
εσύ κοιμάσαι σε μια θάλασσα αφρισμένη
κι εγώ βουλιάζω κάθε νύχτα στη στεριά.
"Αυτή η άνοιξη καθόλου δε μ' αγγίζει"
μου λεγες πέρσι τέτοιο βράδυ σκεφτική
ύστερα άρχισε η ματιά σου να ραγίζει
και σαν τρελός σε κυνηγούσα στη βροχή.
Στη Λεωφόρο σε ζητώ και στη Βικτώρια
κι από το στέκι μας περνάω το παλιό,
ξέρεις καλά πως πια δεν έχω περιθώρια,
ξέρω καλά πως θα σαλτάρω αν δε σε βρω.
Σ' ένα μπαράκι με προκάει ενας πιωμένος,
μου λέει πως ψάχνει από κάπου να πιαστεί
κι εγώ ξεκάρφωτος μαζί και καρφωμένος
του λέω με στυλ, πως είναι όμορφη η ζωή.
Μια πεταλούδα στη γωνιά χαμογελάει,
κερνάει τσιγάρο μα πουλάει τη φωτιά.
Ο αστυφύλακας ταυτότητα ζητάει,
μα εγώ την ψάχνω απ' τα δεκαεννιά.
Τώρα γυρίζω σε μια στέπα χιονισμένη,
ένας ροζ πάνθηρας που τρέμει και πεινά.
Ένα σου γέλιο με χτυπάει και μ' ανασταίνει
κι όλα τα δίνω για να σμίξουμε ξανά.
Κάνει μια ψύχρα που τρυπάει και αρρωσταίνει,
έξω η νύχτα με τραβάει απ' τα μαλλιά.
Εσύ κοιμάσαι σε μια θάλασσα αφρισμένη,
κι εγώ βουλιάζω κάθε νύχτα στη στεριά.
Κάνει μια ψύχρα απόψε που με αρρωσταίνει.

Victoria (Live)

There's a chill tonight that's making me ill
and I'm lost in the city's narrow streets,
you're sleeping in a sea of foam
and I'm sinking every night on land.
"This spring doesn't touch me at all"
you told me such a night last year, thoughtful
then your eyes began to crack
and I chased you crazy in the rain.
I seek you on Leoforos and in Victoria
and I pass our old haunt,
you know well that I have no more time,
I know well that I will jump if I don't find you.
In a bar, a drunk provokes me,
he tells me he's looking for something to hold on to
and I, penniless and nailed
I tell him with style that life is beautiful.
A butterfly smiles on the corner,
offers a cigarette but sells the fire.
The policeman asks for identity,
but I've been looking for it since I was nineteen.
Now I'm walking in a snowy steppe,
a pink panther that trembles and starves.
Your laughter strikes me and revives me
and I give everything so that we can meet again.
There's a chill that pierces and sickens,
outside the night pulls me by the hair.
You're sleeping in a sea of foam,
and I'm sinking every night on land.
There's a chill tonight that's making me ill.