Текст и перевод песни Βασίλης Παπακωνσταντίνου - Ο Μαύρος Γάτος

Ο Μαύρος Γάτος

Ήταν ένας γάτος μαύρος πονηρός
Κάθε που εβράδιαζε ντύνονταν γαμπρός
Τα μαλλιά του έκανε λίγο κατσαρά
Κι′ένα κόκκινο παπιόν φορούσε στην ουρά

Σε κάθε σπίτι πήγαινε όπου έβλεπε καπνό
Ζητούσε τα κορίτσια δήθεν για σκοπό
Κι αυτές άλλο δε θέλανε φορούσαν νυφικά
Κάλιο μ'ένα γάτο παρά με κοιλαρά

Μα όπως είπα στην αρχή ο γάτος πονηρός
Βόλευε τα κορίτσια και γίνονταν καπνός
Με τόση καρπερότητα αχ να′χα μια σταλιά
Γέμισαν τα ιδρύματα με μπάσταρδα γατιά

Οι άρχοντες φοβήθηκαν μην πάθουνε ζημιά
Και την κουτάλα χάσουνε μαζί με τα ζουμιά
Ρε θες να κάνουν κίνημα του γάτου οι καρποί
Κι ό, τι γλυκά ροκάνιζαν σαν φούσκα να χαθεί

Έτσι αφού σκεφτήκανε βρήκαν το πιο σωστό
Το γάτο να τσακώσουνε σαν μούτρο αναρχικό
Βγήκε λοιπόν σεργιάνι το χαφιεδότσουρμο
Αυτοί που αποτελούνε τον εθνικό κορμό

Αχ καημένε γάτο μου την έχεις πια βαμμένη
Του έθνους τα λαγωνικά στην έχουνε στημένη
Κι όπως το λέω έγινε το πιάσανε το αλάνι
Τους είδε μαύρους νόμισε με φίλους πως θα κάνει

Τώρα κλαίει κι οδύρεται μαζεύεται κουβάρι
Μήπως τους κρύους δικαστές μπορέσει να τουμπάρει
Αχ μη καλοί μου άνθρωποι εγώ δεν είμαι γάτος
Εγώ είμαι ένας άνθρωπος με αισθήματα γεμάτος

Κοιτάζω το συμφέρον μου διαβάζω εφημερίδα
Και στο στρατό υπηρέτησα για τη μαμά πατρίδα
Μα εκείνοι που να ακούσουνε τον στήσανε στον τοίχο
Τα μάτια κάπως παίξανε στης τουφεκιάς τον ήχο

Αν μία κόρη έχετε κρατήστε την αθώα
Μπορεί ο γάτος να μη 'ρθει μα θα'ρθουν άλλα ζώα
Κι αν είστε κάποιος άρχοντας και παρεξηγηθείτε
Στα όργανα μου μια χαρά χωράει να γραφτείτε

Черный Кот

Жил-был кот черный, хитрый,
Каждый вечер наряжался франтом.
Волосы свои слегка завивал,
И красный бант на хвосте носил.

В каждый дом, где дым из трубы увидит, заходил,
Девушек искал, якобы по делу.
А они другого и не желали, в свадебные платья наряжались,
Лучше с котом, чем с пузатым.

Но, как я говорил вначале, кот был хитёр,
Обхаживал девушек, и те дымом исчезали.
Ах, кабы мне хоть капельку такой плодовитости,
Приюты переполнены котятами-бастардами.

Власти испугались, что пострадают их дела,
И потеряют свой куш вместе с наваром.
А вдруг дети кота восстание поднимут,
И все их сладкие кусочки, как мыльный пузырь, лопнут.

Подумав, нашли самое верное решение,
Кота сцапать, как анархиста.
Вышла на прогулку шайка стукачей,
Те, что составляют основу нации.

Ах, бедный мой кот, тебе крышка,
Ищейки страны тебя поджидают.
Как я и говорил, так и случилось, поймали негодяя,
Увидел черных, подумал, что с друзьями встретится.

Теперь плачет и рыдает, клубком свернулся,
Может, холодных судей разжалобить удастся.
Ах, добрые люди, я не кот,
Я человек, полный чувств.

О своем благе пекусь, газету читаю,
И в армии служил, родине-матери помогал.
Но те и слушать не стали, к стенке поставили,
Глаза как-то странно блеснули под звук выстрела.

Если у тебя есть дочка, храни ее невинность,
Может, кот и не придет, но другие звери найдутся.
А если ты из власть имущих и обидишься,
В моей песне найдется место и для тебя.