Текст и перевод песни Βασίλης Παπακωνσταντίνου - Ο Στρατιώτης

Ο Στρατιώτης

Του 'παν θα βάλεις το χακί
θα μπεις στην πρώτη τη γραμμή
θα μπεις στην πρώτη τη γραμμή
και ήρωας θα γίνεις

Εκείνος δε μιλάει πολύ
του 'ναι μεγάλη η στολή
του 'ναι μεγάλη η στολή
και βάσανο οι αρβύλες

Το εμβατήριο που του 'μαθαν να λέει
είναι μονότονο και του 'ρχεται να κλαίει
Είναι μονότονο και του 'ρχεται να κλαίει
το εμβατήριο που του 'μαθαν να λέει

Δεν του 'γραφε ποτέ κανείς
τις νύχτες ξύπναγε νωρίς
τις νύχτες ξύπναγε νώρις
και μίλαγε για λάθος

Μια μέρα έγινε στουπί
πέταξε πέρα τη στολή
πέταξε πέρα τη στολή
και έκλαψε μονάχος

Το εμβατήριο που του 'μαθαν να λέει
είναι μονότονο και ντρέπεται να κλαίει
είναι μονότονο και ντρέπεται να κλαίει
το εμβατήριο που του 'μαθαν να λέει

Soldier

They told you you'd wear khaki
You'd be on the front lines
You'd be on the front lines
And you'd become a hero

He doesn't talk much
The uniform is too big for him
The uniform is too big for him
And the boots are torture

The marching song they taught him to sing
Is monotonous and makes him want to cry
It's monotonous and makes him want to cry
The marching song they taught him to sing

No one ever wrote to him
He'd wake up early at night
He'd wake up early at night
And talk about a mistake

One day he became a casualty
He threw away his uniform
He threw away his uniform
And cried alone

The marching song they taught him to sing
Is monotonous and he's ashamed to cry
It's monotonous and he's ashamed to cry
The marching song they taught him to sing