Текст и перевод песни Βασίλης Παπακωνσταντίνου - Πόσες Φορές

Πόσες Φορές

Πόσες φορές δεν είχα νιώσει
σταλαγματιά μέσ′ στη βροχή
Τα σύννεφα με είχαν προδώσει
κι έψαχνα το γιατί στη γη.

Πόσες φορές δεν είχες παίξει
κυνηγητό με τη φυγή
Κρυφτό λες κι είχανε διαλέξει
να τα φυλάς μονάχα εσύ.

Κι όπως τρέχαμε μέσα στη νύχτα
και μας μάτωνε η βροχή
σε συνάντησα σε μια πλατεία
που δεν είχε επιγραφή.

Ταξιδέψαμε τα δάκρυα μας,
βάψαμε και τη σιωπή,
δώσαμε φωτιά στα όνειρά μας
και σταμάτησε η βροχή.

Πόσες φορές δεν είχα νιώσει
σαν ακροβάτης σε σχοινί
που οι άκρες του είχανε λιώσει
κι έκανα δίχτυ την κραυγή.

Πόσες φορές δεν είχες γράψει
την λέξη "τέλος" με κραγιόν
σ' ένα καθρέφτη ραγισμένο,
χλωμό σβησμένο μενταγιόν.

Κι όπως τρέχαμε μέσα στη νύχτα
και μας μάτωνε η βροχή
σε συνάντησα σε μια πλατεία
που δεν είχε επιγραφή.

Ταξιδέψαμε τα δάκρυα μας
βάψαμε και τη σιωπή,
δώσαμε φωτιά στα όνειρά μας
και σταμάτησε η βροχή.

How Many Times

How many times I hadn't felt
a raindrop in the rain
The clouds had betrayed me
and I was looking for the why on earth.

How many times hadn't you played
hide and seek with the flight
Hide and seek as if they had chosen
for you to keep them only.

And as we ran through the night
and the rain was killing us
I met you in a square
that had no inscription.

We traveled our tears,
we also painted the silence,
we set fire to our dreams
and the rain stopped.

How many times I hadn't felt
like an acrobat on a rope
whose ends had melted
and I made a net with my cry.

How many times hadn't you written
the word "end" in lipstick
on a cracked mirror,
pale, faded medallion.

And as we ran through the night
and the rain was killing us
I met you in a square
that had no inscription.

We traveled our tears,
we also painted the silence,
we set fire to our dreams
and the rain stopped.