Текст и перевод песни Βασίλης Παπακωνσταντίνου - Σακατεμένα Τα Τραγούδια

Σακατεμένα Τα Τραγούδια

Σακατεμένα τα τραγούδια του καιρού μου
απ′ τις φωνές και τα δημοπρατήρια,
τα καθεστώτα μέσα στην πόλη του μυαλού μου
παρέλαση κινάνε με εμβατήρια.

Πολιτικά γραφεία με σοφές δηλώσεις,
πουλάνε και αγοράζουν συνειδήσεις,
καταψυγμένες και παλιές ανακοινώσεις
στους δρόμους που ζητάς να περπατήσεις

Τον Αποστόλη τον θυμάμαι να χτικιάζει
στην καρβουνόσκονη και στις υπερωρίες,
και τον Αργύρη που τα μάτια του δικάζει
στις σκοτεινές και κρύες γαλαρίες

Σακατεμένα τα τραγούδια του καιρού μου
με φάλτσες μουσικές και με μπαλώματα,
μου βασανίζουνε οι ένοχοι το νου μου,
οι ίδιοι πάντα μ' άλλα πια ονόματα

Chansons brisées

Les chansons brisées de mon époque
par les voix et les enchères,
les régimes dans la ville de mon esprit
défilent au rythme des marches.

Des bureaux politiques avec des déclarations sages,
vendent et achètent des consciences,
des déclarations gelées et anciennes
dans les rues où tu cherches à marcher

Je me souviens d'Apostolos, qui toussait
dans la poussière de charbon et les heures supplémentaires,
et d'Argyris, qui jugeait ses yeux
dans les galeries sombres et froides

Les chansons brisées de mon époque
avec des musiques fausses et des rapiéçages,
les coupables me torturent l'esprit,
toujours les mêmes, mais avec d'autres noms