Текст и перевод песни Γιάννης Πλούταρχος - Το Πουκάμισο

Το Πουκάμισο

Μ' εκείνο το πουκάμισο που αγόρασες τυχαία
μια μέρα που στα ξαφνικά ερχόσουν να με δείς
Ακόμα ντύνω τη γυμνή τη μοναξιά μου ωραία
και φεύγω προς το μέλλον μου θλιμμένος και ατυχής

Έχουνε κάνει ένα λεκέ οι σκέψεις μου στον ώμο
που μ' ό, τι και αν δόκιμασα δεν μπόρεσε να βγει
Ντρέπομαι όταν με κοιτούν οι άγνωστοι στο δρόμο
μα είναι οι σκέψεις μια πληγή που πάντα αιμοραγγεί

Το πλένω μες το όνειρο και το κρεμάω στην τύχη
κι είναι σαν να 'μαι μέσα σου όποτε το φορώ
Σαν να χωράω ανάμεσα στης μοναξιάς τα τείχη
και σαν να σε έχω αγκαλιά ξανά κυκλοφορώ

Ενα πουκάμισο παλιό τριμμένο απ' τα χρόνια
τσαλακωμένο απο την παλιά συνήθεια του καιρού
Κρατάει ακόμα μια γλυκιά μια γυναικεία κολώνια
και όπως ξεβάφει έρχεται στο χρώμα του ουρανου

Έχει μες την αριστερή τη τσέπη ένα χαρτί
που μου χες γράψει σ' αγαπώ και πάντα θα 'μαι εδώ
Κι ένα μικρό με το στυλό ζωγραφιστό φιλί
σε ποιον αν πω πως έχω πια δύο χρόνια να σε δω

The Shirt

With that shirt you bought so impulsively
one day when you unexpectedly came to see me
I still dress beautifully my naked loneliness
and move towards my future, sadly and unhappily

My thoughts have made a stain on the shoulder
that, whatever I have tried with, can't be removed
I am ashamed when strangers look at me in the street
but the thoughts are a wound that always bleeds

I wash it in my dreams and hang it on luck
and it is as if I am inside you whenever I wear it
As if I fit between the walls of loneliness
and as if I have you in my arms again

An old shirt, worn out over the years
creased from the old habit of the time
It still holds a delicate, feminine scent
and as it fades, it takes on the color of the sky

There is a piece of paper in the left pocket
where you wrote, I love you and will always be here
And a little kiss drawn with a pen
To whom can I tell that it's been two years since I saw you