Текст и перевод песни Γιώργος Περού - Η Πρώτη Αχτίδα

Η Πρώτη Αχτίδα

Η πρώτη αχτίδα του ήλιου θα φέρει
Ενα δόρυ χρυσό στην καρδιά του χειμώνα
Θ' ανοίξουν το δρόμο οι στρατιές των ανθρώπων
Το δρόμο που βγάζει στην άγνωστη θάλασσα
Θα πάψουν να τρέμουν την πείνα, το κρύο
Και θα προχωρήσουν χωρίς να σταθούν
Κανείς πια να κλαίει, κανείς να φοβάται
Μπροστά τους θα βλέπουν το νέο ορίζοντα

Αύριο τίποτα πια δεν θα 'ναι το ίδιο

Οι σκλάβοι κοιμούνται κι ο ύπνος τους μοιάζει
Αιώνιος να 'ναι σαν πρώιμος θάνατος
Μα έρχεται η μέρα που πάλι ξυπνάνε
Να ζήσουν κι εκείνοι ζητάνε, σαν άνθρωποι
Και τότε υψωμένες σημαίες στα χέρια
Το μέλλον κρατάνε - σφιγμένη γροθιά
Αλλάζει ο κόσμος και μες την οδύνη
Γεννιέται ενας άλλος πιο δίκαιος κόσμος

Αύριο τίποτα πια δε θα 'ναι το ίδιο

Μιλάω για εκείνους που πάντα τολμάνε
Που ξέρουν να χτίζουν, να χαμογελούν
Βαθειά στα όνειρα τους ακούν τα παιδιά τους
Την πύρινη γλώσσα μιλούν της καρδιάς
Σε 'κείνους αξίζει να παίρνουν ανάσα
Σε 'κείνους που πέφτουνε μέσα στα κύματα
Ακούω τις φωνές τους, πάνε, έρχονται, φεύγουν
Μετράω στο σκοτάδι τα βήματα

The First Ray

The first ray of the sun will bring
A golden spear to the heart of winter
The armies of people will open the way
The way that leads to the unknown sea
They will cease to tremble from hunger and cold
And they will proceed without stopping
No one will cry anymore, no one will be afraid
Before them, they will see the new horizon

Tomorrow nothing will be the same

The slaves are sleeping and their sleep seems
Eternal, like an early death
But the day is coming when they will awaken again
To live, they too ask, like human beings
And then with raised flags in their hands
They hold the future - a clenched fist
The world is changing and amidst the pain
A new, more just world is born

Tomorrow nothing will be the same

I speak of those who always dare
Who know how to build, how to smile
Deep in their dreams they hear their children
They speak the fiery language of the heart
Those who deserve to breathe
Those who fall into the waves
I hear their voices, they come, they go, they leave
I count their steps in the darkness