Текст и перевод песни Γιώργος Ρωμανός - Ένας Ευαίσθητος Ληστής

Ένας Ευαίσθητος Ληστής

Αν με πηγαίναν αύριο στην κρεμάλα
μανούλα μου μανούλα δόλια μάνα
ξέρω ποιανού το δάκρυ στάλα στάλα
θα 'πεφτε από τα μάτια τα μεγάλα
μανούλα μου μανούλα δόλια μάνα

Μια και με γράψανε φονιά
πήρα τον κόσμο παγανιά
και την ζωή σεργιάνι
κακό να κάνω στους κακούς
που εσύ μονάχα τους ακούς
μα ο νους σου δεν τους πιάνει

Στην ερημιά που 'χα βρεθεί
με το 'να χέρι στο σπαθί
και τ' άλλο στο βαγγέλιο
ήρθαν μανάδες κι ορφανά
κι είπα το δάκρυ που πονά
να τους το κάνω γέλιο

Μα τώρα που 'φτασε η στιγμή
να κλείσουν οι λογαριασμοί
ποιος τάχα θα μπορέσει
να δει πως είχα μια καρδιά
σαν της αγάπης τα παιδιά
και να με συγχωρέσει;

A Sensitive Bandit

If they took me to the gallows tomorrow
O mother mine, poor mother
I know whose tears would fall drop by drop
from your big eyes
O mother mine, poor mother

Since they branded me a murderer
I wandered the world alone
And life was my journey
To harm the wicked
Whom you alone hear
But your mind does not understand them

In the wilderness where I had found myself
With one hand on my sword
And the other on the gospel
Mothers and orphans came
And I said the tear that hurts
I will make it a laugh for them

But now that the moment has come
To settle the accounts
Who will be able to see
That I had a heart
Like the children of love
And forgive me?