Текст и перевод песни Δημήτρης Μητροπάνος - Kosme Mou 'gines Pligi

Kosme Mou 'gines Pligi

Στην αλυσίδα τη βαριά
θα ψάξω εγώ παρηγοριά
γιατί και τούτη τη ζωή
τι να την κάνω.
Στην παγωνιά της φυλακής
να βρεις καρδιά να κρατηθείς
που πας στ′ αγκάθια κι αγαπάς
κι όλο σε χάνω.

Κόσμε μου 'γινες πληγή
κι είναι το γρήγορο π ′αργεί
που μ 'ορμήνεψε να πιω και να μεθύσω
για να παρηγορηθώ
μη τυχόν και λυπηθώ
την κακούργα την αγάπη της να σβήσω
κι ας χαθώ.

Στη συννεφιά του Γολγοθά
σ' ένα σταυρό που με μεθά
θα γίνει η σκέψη σου καρφί
να με καρφώνει.
Και ξημερώματα Μαγιού
θα λάβεις μάνα ενός σου γιου
τ′ άσπρο πουκάμισο
το μαύρο παντελόνι

Κόσμε μου ′γινες πληγή
κι είναι το γρήγορο π 'αργεί
που μ ′ορμήνεψε να πιω και να μεθύσω
για να παρηγορηθώ
μη τυχόν και λυπηθώ
την κακούργα την αγάπη της να σβήσω
κι ας χαθώ

Κόσμε μου 'γινες πληγή
κι είναι το γρήγορο π ′αργεί
που μ 'ορμήνεψε να πιω και να μεθύσω
για να μαρηγορηθώ
μη τυχόν και λυπηθω
την κακούργα την αγάπη της
κι ας χαθώ

Kosme Mou 'gines Pligi

In the heavy chain
I will seek solace
Because even this life
What am I to do with it?
In the ice of prison
To find a heart to hold on to
Where you go to the thorns and love
And I keep losing you.

My world, you have become a wound
And the fast is what is late
That pushes me to drink and get drunk
To find solace
Lest I regret
To extinguish the wicked love of her
And let me perish.

In the cloudiness of Golgotha
On a cross that intoxicates me
Your thought will become a nail
To nail me.
And at the dawn of May
You will receive a mother of a son
With a white shirt
In black trousers

My world, you have become a wound
And the fast is what is late
That pushes me to drink and get drunk
To find solace
Lest I regret
To extinguish the wicked love of her
And let me perish.

My world, you have become a wound
And the fast is what is late
That pushes me to drink and get drunk
To find solace
Lest I regret
The wicked love of her
And let me perish.