Medley : Drapetsona / Sinnefiasmeni Kiraki - Δημήτρης Μητροπάνος перевод на немецкий

Medley : Drapetsona / Sinnefiasmeni Kiraki

Μ' αίμα χτισμένο, κάθε πέτρα και καημός
Κάθε καρφί του πίκρα και λυγμός
Κι όταν γυρίζαμε το βράδυ απ' τη δουλειά
Εγώ και εκείνη όνειρα, φιλιά

Το 'δερνε αγέρας κι η βροχή
Μα ήταν λιμάνι κι αγκαλιά και γλυκιά απαντοχή
Αχ, το σπιτάκι μας, κι αυτό είχε ψυχή

Παρ' το στεφάνι μας, παρ' το γεράνι μας
Στη Δραπετσώνα πια δεν έχουμε ζωή
Κράτα το χέρι μου και πάμε αστέρι μου
Εμείς θα ζήσουμε κι ας είμαστε φτωχοί

Ένα κρεβάτι και μια κούνια στη γωνιά
Στην τρύπια στέγη του άστρα και πουλιά
Κάθε του πόρτα ιδρώτας κι αναστεναγμός
Κάθε παράθυρό του κι ουρανός

Κι όταν ερχόταν η βραδιά
Μες στο στενό σοκάκι ξεφαντώνανε τα παιδιά
Αχ, το σπιτάκι μας, κι αυτό είχε καρδιά

Παρ' το στεφάνι μας, παρ' το γεράνι μας
Στη Δραπετσώνα πια δεν έχουμε ζωή
Κράτα το χέρι μου και πάμε αστέρι μου
Εμείς θα ζήσουμε κι ας είμαστε φτωχοί

Συννεφιασμένη Κυριακή
Μοιάζεις με την καρδιά μου
Που έχεις πάντα συννεφιά, συννεφιά
Χριστέ και ΠάνΧριστε και Παναγιά μου
Που έχεις πάντα συννεφιά, συννεφιά
Χριστέ και ΠάνΧριστε και Παναγιά μου

Είσαι μια μέρα σαν κι αυτή
Που 'χασα την χαρά μου
Συννεφιασμένη Κυριακή, Κυριακή
Ματώνεις την, ματώνεις
Την καρδιά μου
Συννεφιασμένη Κυριακή, Κυριακή
Ματώνεις την, ματώνεις
Την καρδιά μου

Όταν σε βλέπω βροχερή
Στιγμή δεν ησυχάζω
Μαύρη μου κάνεις τη ζωή, τη ζωή
Και βαριανα-, και βαριαναστενάζω
Μαύρη μου κάνεις τη ζωή, τη ζωή
Και βαριανα-, και βαριαναστενάζω

Medley: Drapetsona / Bewölkter Sonntag

Mit Blut gebaut, jeder Stein ein Kummer
Jeder Nagel davon Bitterkeit und Schluchzen
Und als wir abends von der Arbeit heimkamen
Ich und sie – Träume, Küsse

Wind und Regen peitschten es
Aber es war Hafen und Umarmung und süßer Trost
Ach, unser Häuschen, auch das hatte eine Seele

Nimm unseren Kranz, nimm unsere Geranie
In Drapetsona haben wir kein Leben mehr
Halt meine Hand und lass uns gehen, mein Stern
Wir werden leben, auch wenn wir arm sind

Ein Bett und eine Wiege in der Ecke
Im löchrigen Dach Sterne und Vögel
Jede seiner Türen Schweiß und Seufzen
Jedes seiner Fenster ein Himmel

Und wenn der Abend kam
Tobten in der engen Gasse die Kinder
Ach, unser Häuschen, auch das hatte ein Herz

Nimm unseren Kranz, nimm unsere Geranie
In Drapetsona haben wir kein Leben mehr
Halt meine Hand und lass uns gehen, mein Stern
Wir werden leben, auch wenn wir arm sind

Bewölkter Sonntag
Du gleichst meinem Herzen
Das immer bewölkt ist, bewölkt
Christus, Allmächtiger, und meine Heilige Mutter
Das immer bewölkt ist, bewölkt
Christus, Allmächtiger, und meine Heilige Mutter

Du bist ein Tag wie dieser
An dem ich meine Freude verlor
Bewölkter Sonntag, Sonntag
Du lässt es bluten, lässt es bluten
Mein Herz
Bewölkter Sonntag, Sonntag
Du lässt es bluten, lässt es bluten
Mein Herz

Wenn ich dich regnerisch sehe
Finde ich keinen Moment Ruhe
Schwarz machst du mir das Leben, das Leben
Und ich seufze schwer, seufze schwer
Schwarz machst du mir das Leben, das Leben
Und ich seufze schwer, seufze schwer