Текст и перевод песни Δημήτρης Μητροπάνος - To Zitianaki

To Zitianaki

Είχα πάρει κάτι να τσιμπήσουμε στο σπίτι
κι είδα στα φανάρια ένα δεκάχρονο αλήτη.
Είχε κάτι μάτια μαύρα μαύρα, μαύρο νέφος.
Κάπως έτσι θά ′τανε μπορεί το θείο βρέφος.
Τού 'δωσα τα δυο ευρώ, ενός δεσμού τα ρέστα.
"Χρόνια σου πολλά, μεγάλε" μού ′πε "κι άιντε πες τα
όσα σου απόμειναν τραγούδια της αγάπης".
Έφτυσ' ο πολιτισμός και βγήκανε οι γιάπις.

Έγλυφε τα τζάμια το μελαχρινό αγοράκι.
Δυο ευρώ η αγάπη σου κι εγώ το ζητιανάκι.
Στα καλά καθούμενα τουρμπώνω τα ηχεία,
πλάνταξαν τα σπλάχνα μου μ' αυτήν την αλητεία.

Σ′ είχα κάτι νεύρα απ′ την Τρίτη που μου είπες
"Μοιάζουν οι αγάπες μες στα χρόνια σαν τις λύπες.
Χαμπαριάζουν τη χαρά με τα καθημερνά τους,
Κυριακή κι απόβραδο φοράνε τα καλά τους".

Αχ! Κόσμε φυλακή! Αχ! Μαύρη Κυριακή!
Αχ! Κόσμε φυλακή! Αχ! Μαύρη Κυριακή!

Παίζαν όξω τα μωρά, θρηνούσανε αντάμα.
Στη σακούλα πάγωνε σαν φαγητό ένα πράμα.
Θύμωσα που έμεινα και πια δεν είχα λύση.
Λίγο αν μ' αγάπαγες το δρόμο θα ′χα κλείσει.

Πιο πολύ μ' αγάπαγε αυτό το ζητιανάκι
πού ′γλυφε παρμπρίζ απ' το πρωί στην Κατεχάκη.
Πέταξα το γεύμα στο σκυλί κι είχα φορτώσει.
Πιο πολύ μ′ αγάπαγε κι εσύ μού 'χεις τελειώσει.

Λύθηκε ο κόμπος στο λαιμό στο παρά τρία.
Σκούζαν τα ραδιόφωνα για την οικονομία
κι έριξα Χριστέ και Παναγιά μου ένα κλάμα
που μιαν ανθρωπότητα φορτώθηκε ο Ομπάμα.

Αχ! Κόσμε φυλακή! Αχ! Μαύρη Κυριακή!
Αχ! Κόσμε φυλακή! Αχ! Μαύρη Κυριακή!

Σ' είχα κάτι νεύρα απ′ την Τρίτη που μου είπες
"Μοιάζουν οι αγάπες μες στα χρόνια σαν τις λύπες.
Χαμπαριάζουν τη χαρά με τα καθημερνά τους,
Κυριακή κι απόβραδο φοράνε τα καλά τους".

Πιο πολύ μ′ αγάπαγε αυτό το ζητιανάκι
πού 'γλυφε παρμπρίζ απ′ το πρωί στην Κατεχάκη.
Πέταξα το γεύμα στο σκυλί κι είχα φορτώσει.
Πιο πολύ μ' αγάπαγε κι εσύ μού ′χεις τελειώσει.

Αχ! Κόσμε φυλακή! Αχ! Μαύρη Κυριακή!
Αχ! Κόσμε φυλακή! Αχ! Μαύρη Κυριακή!

To Zitianaki

I had bought something to snack on at home
when I saw a ten-year-old street urchin at the traffic lights.
He had such dark eyes, dark as a cloud.
The infant Jesus might have looked something like that.
I gave him the two euros, the change from a five.
"Many happy returns, big man," he said to me, "and hey, sing
all the love songs that you have left."
Culture spat and the yuppies emerged.

The little dark-skinned boy was licking the windows.
Your love costs two euros and I'm just a beggar.
In the twinkling of an eye I turned up the speakers,
my guts were churning with this wretchedness.

I was a bit pissed off with you since Tuesday when you told me
"Loves throughout the years are like sorrows.
They get used to joy with their daily routines,
On Sunday and in the evenings they dress up smart."

Oh! World of prisons! Oh! Black Sunday!
Oh! World of prisons! Oh! Black Sunday!

The babies were playing outside, mourning together.
In the bag, something was freezing like food.
I was angry that I had stayed and now had no solution.
If you had loved me a little, I would have blocked the road.

This little beggar who licked windscreens from morning till night on Katehaki
loved me more.
I threw the food to the dog and I was furious.
He loved me more and you have finished with me.

The knot in my throat loosened at the last moment.
The radios were howling about the economy
and I cried out to God and the Virgin Mary
that humanity had burdened Obama.

Oh! World of prisons! Oh! Black Sunday!
Oh! World of prisons! Oh! Black Sunday!

I was a bit pissed off with you since Tuesday when you told me
"Loves throughout the years are like sorrows.
They get used to joy with their daily routines,
On Sunday and in the evenings they dress up smart."

This little beggar who licked windscreens from morning till night on Katehaki
loved me more.
I threw the food to the dog and I was furious.
He loved me more and you have finished with me.

Oh! World of prisons! Oh! Black Sunday!
Oh! World of prisons! Oh! Black Sunday!