Текст и перевод песни Δημήτρης Μητροπάνος - Ζωή Νταλίκα Κόκκινη

Ζωή, νταλίκα κόκκινη
στις εθνικές, στις εθνικές του κόσμου,
στου Στέλιου τα τραγούδια
βενζίνα των φτωχών,
αγάπη θεοσκότεινη,
πολλά ουίσκια εντός μου
ακούνε τα ζεϊμπέκικα
σαν το Πάτερ ημών.

Πίκρα, μανούλα μου, το γάλα,
πίκρα τα χρόνια μας τα υγρά,
τα εργοστάσια μεγάλα,
τα μεροκάματα μικρά.

Φεύγω απ′ αυτό που νιώθω,
έκαψα τον πόθο μονος μια νυχτιά,
ήπια μέχρι που σε είδα
με βαθιά ρυτίδα μες στην ξενιτιά,
φεύγω απ' αυτό που νιώθω.

Βαριά τα χρόνια, σίδερα,
και τζούφια η λαμαρίνα,
χοτ ντογκ απ′ την καντίνα,
χιλιόμετρα φασόν,
αγάπη θεοσκότεινη,
Θεσσαλονίκη Αθήνα,
αγάπησέ με σήμερα
και στη διαπασών.

Πίκρα, μανούλα μου, το γάλα,
πίκρα τα χρόνια μας τα υγρά,
τα εργοστάσια μεγάλα,
τα μεροκάματα μικρά,
τα εργοστάσια μεγάλα,
τα μεροκάματα μικρά.

Жизнь, красный грузовик
в Национальном, в национальном мире,
Стелиос - песни
бензин для бедных,
обожаю теоскотини,
во мне много виски.
они слушают зейбекику
как Наш Отец.

Горечь, мамочка, молоко,
горечь наших влажных лет,
заводы большие,
дни выплаты жалованья невелики.

Я оставляю то, что чувствую,
Однажды ночью я сгорал от желания в одиночестве,
Я пил, пока не увидел тебя
с глубокой морщиной в чужой стране,
Я ухожу от того, что чувствую.

Тяжелые годы, железо,
и юфия из листового металла,
хот-доги из столовой,
километры фасона,
обожаю теоскотини,
Салоники Афины,
люби меня сегодня
и ревущий.

Горечь, мамочка, молоко,
горечь наших влажных лет,
заводы большие,
дни выплаты жалованья невелики,
заводы большие,
дни выплаты жалованья невелики.