Текст и перевод песни Διονύσης Σαββόπουλος - Η συννεφούλα

Η συννεφούλα

Είχα μια αγάπη, αχ καρδούλα μου,
που 'μοιαζε συννεφάκι, συννεφούλα μου.
Σαν συννεφάκι φεύγει ξαναγυρνάει
μ' αγαπά τη μια την άλλη με ξεχνάει.

Κι ένα βράδυ αχ καρδούλα μου
διώχνω ξαφνικά τη συννεφούλα μου.
Δεν αντέχω άλλο πια να με γελάει
μ' αγαπάει τη μια την άλλη με ξεχνάει.

Κι έρχεται ο Απρίλης αχ καρδούλα μου
να κι ο Μάης συννεφούλα μου.
Δίχως τραγούδι, δάκρυ και φιλί
δεν είναι άνοιξη φέτος αυτή.

Συννεφούλα, συννεφούλα να γυρίσεις σου ζητώ
και τριγύρνα μ' όσους θέλεις κάθε βράδυ.
Δεν αντέχω άλλο να 'μαι μοναχός
μ' αγαπάς τη μια κι ας με ξεχνάς την άλλη.

Облачко

Была у меня любовь, ах, сердечко моё,
похожая на облачко, облачко моё.
Как облачко, улетает, возвращается,
любит меня то, то забывает.

И однажды вечером, ах, сердечко моё,
прогоняю внезапно облачко моё.
Не могу больше терпеть, как она надо мной смеётся,
любит меня то, то забывает.

И приходит апрель, ах, сердечко моё,
вот и май, облачко моё.
Без песни, слёз и поцелуев
не весна в этом году.

Облачко, облачко, прошу, вернись,
и гуляй с кем хочешь каждый вечер.
Не могу больше быть один,
любишь меня иногда, пусть даже и забываешь потом.