Текст и перевод песни Θάνος Μικρούτσικος - Federico Garcia Lorca

Federico Garcia Lorca

Ανέμισες για μια στιγμή το μπολερό
Και το βαθύ πορτοκαλί σου μεσοφόρι
Αύγουστος ήτανε δεν ήτανε θαρρώ
Τότε που φεύγανε μπουλούκια οι σταυροφόροι

Παντιέρες πάγαιναν του ανέμου συνοδειά
Και ξεκινούσαν οι γαλέρες του θανάτου
Στο ρογοβύζι ανατριχιάζαν τα παιδιά
Κι ο γέρος έλιαζε, ακαμάτης, τ' αχαμνά του

Του ταύρου ο Πικάσο ρουθούνιζε βαριά
Και στα κουβέλια τότε σάπιζε το μέλι
Τραβέρσο ανάποδο, πορεία προς το βοριά
Τράβα μπροστά, ξοπίσω εμείς και μη σε μέλει

Κάτω απ' τον ήλιο αναγαλιάζαν οι ελιές
Και φύτρωναν μικροί σταυροί στα περιβόλια
Τις νύχτες στέρφες απομέναν οι αγκαλιές
Τότες που σ' έφεραν, κατσίβελε, στη μπόλια

Ατσίγγανε κι αφέντη μου με τι να σε στολίσω;
Φέρτε το μαυριτάνικο σκουτί το πορφυρό
Στον τοίχο της Καισαριανής μας φέραν από πίσω
Κι ίσα ένα αντρίκειο ανάστημα ψηλώσαν το σωρό

Κοπέλες απ' το Δίστομο
Φέρτε νερό και ξύδι
Κι απάνω στη φοράδα σου δεμένος σταυρωτά
Σύρε για κείνο το στερνό στην Κόρδοβα ταξίδι
Μέσα απ' τα διψασμένα της χωράφια τα ανοιχτά

Βάρκα του βάλτου ανάστροφη
Φτενή δίχως καρένα
Σύνεργα που σκουριάζουνε σε γύφτικη σπηλιά
Σμάρι κοράκια να πετάν στην ερήμην αρένα
Και στο χωριό να ουρλιάζουνε τη νύχτα εφτά σκυλιά

Федерико Гарсия Лорка

Ты на мгновение взметнула болеро,
И твоё глубокое оранжевое платье,
Август был, или не был, я не помню,
Тогда, когда толпами уходили крестоносцы.

Знамена шли в сопровождении ветра,
И отправлялись галеры смерти,
От хриплого гула содрогались дети,
А старик чесал, лентяй, свои лохмотья.

Бык Пикассо тяжело фыркал,
И в сотах тогда гнил мёд,
Поперек, наоборот, путь на север,
Иди вперед, мы позади, и не беспокойся.

Под солнцем ликовали оливы,
И росли маленькие кресты в садах,
Ночами бесплодными оставались объятия,
Тогда, когда тебя привели, цыганка, к беде.

Цыган мой и господин, чем тебя украсить?
Принесите мавританский бархат багряный,
К стене нашей Καισαριαнής привели сзади,
И до мужского роста подняли курган.

Девушки из Дистомо,
Принесите воды и уксуса,
И на своей кобыле, связанный крестом,
Отправляйся в последнее в Кордову путешествие,
Сквозь её жаждущие открытые поля.

Лодка болотная перевернутая,
Тонкая, без киля,
Инструменты, ржавеющие в цыганской пещере,
Стая ворон, чтобы летать на пустынной арене,
И в деревне выть ночью семи собакам.