Lego - Λένα Πλάτωνος перевод на немецкий

Lego

Τίποτα δε μου έχει φανεί πιο αληθινό,
από ετούτη τη στιγμή.
Αλλά ετούτη η στιγμή με στέλνει πίσω.
Ή πολύ μπροστά, που αυτό μοιάζει με LEGO,
LEGO από αυτά, που είμαι σίγουρη γι αυτά.
Όταν είμαι ευχαριστημένη, από ετούτη τη στιγμή,
τότε το LEGO παίρνει τα χρώματα που θέλω.
Όμως δεν ξέρω τι σημαίνει χρώματα.
Μου είπε: κόκκινο αίμα, μπλε σκέψεις,
κίτρινη επιτάχυνση,
πράσινη κατάληξη, πορτοκαλί εργασία,
μαύρη απουσία-εξουσία,
άσπρο ότι είναι πιο δυνατό από μας,
αυτό που άρχισε πριν από μας και δεν θα τελειώσει.

Κι εγώ της απάντησα.
Νταίζη η στιγμή είναι εντελώς ακριβή.
Δουλεύουμε και τη βγάζουμε σε
χαρτονομίσματα καινούρια και μετά καταλαβαίνουμε
ότι εμείς βγάζουμε τα καινούρια χαρτονομίσματα,
μετά τα τρώμε, μετά τα χέζουμε και μετά λέμε
ότι χεστήκαμε στα λεφτά.
Πες με τρεις λέξεις το πολύ,
τι έκανες όταν σε αδικήσανε.

Βρέχει λίγο. Και μετά σταματάει.
Ότι είναι λίγο μ' εκνευρίζει. Είναι παθητικό.
Τώρα όμως ξαφνικά βρέχει πολύ.
Αλλά κι αυτό δε μου λέει τίποτα.
Γιατί έχω βγάλει πολλά ρούχα για
στέγνωμα και πότε θα στεγνώσουν.
Ε καλά. Αν δε στεγνώσουν σήμερα,
θα στεγνώσουν αύριο. Μεθαύριο.
Δεν είμαι πια κανένα παιδί,
να κρατιέμαι από τη στιγμή.

Κατακλυσμός.
Οι κλονισμοί του υπεδάφους δεν είναι πια της μόδας.
Μια μαύρη γάτα συνήθισε να κάθεται
στο μαξιλάρι της βεράντας μου.
Μόλις της φωνάξω ψιτ, αυτή φεύγει
κι εγώ εξακολουθώ να τη θέλω.
Ζεστές μάζες αερίων εκτοπίζουν τις ψυχρές,
με αποτέλεσμα να μετακινείται το λαμπατέρ,
όταν από κάτω ανάβω ένα κερί.

Δεν υπάρχει λοιπόν μυστήριο. Υπήρχε μόνο
ότι αυτός ήθελε εμένα, κι εγώ ήθελα αυτόν.
Υπάρχει ακόμα και ο αντικατοπτρισμός
από το αναμμένο κερί, απάνω στο τετράγωνο τζαμάκι.
Αυτός με χωρίζει τώρα από την μπουγάδα.
Κι από τον κόσμο όλο.
Και δε θα περάσει ποτέ στην ιστορία.
Δεν είναι κοινού ενδιαφέροντος.
Δεν είναι επαναστατικός.

Lego

Nichts erschien mir wahrer als
diesen Augenblick hier.
Doch dieser Moment schickt mich zurück.
Oder weit vorwärts, was wie LEGO aussieht,
LEGO von der Sorte, der ich sicher bin.
Wenn ich glücklich bin, in diesem Augenblick,
dann nimmt das LEGO die Farben an, die ich will.
Doch ich weiß nicht, was Farben bedeuten.
Mir wurde gesagt: rot ist Blut, blau sind Gedanken,
gelb Beschleunigung,
grünes Ende, orange Arbeit,
schwarze Abwesenheit-Macht,
weiß, was stärker ist als wir,
das vor uns begann und nie enden wird.

Und ich antwortete ihr:
Daisy, der Moment ist vollkommen präzise.
Wir arbeiten und bringen ihn auf
neuen Geldscheinen heraus und dann verstehen wir
dass wir die neuen Scheine drucken,
dann essen wir sie, dann scheißen wir sie aus und sagen
dass uns auf Geld geschissen ist.
Sag in drei Worten maximal,
was du tatest, als man dir unrecht tat.

Es regnet leicht. Und dann hört es auf.
Dass es ein bisschen ist, nervt mich. Es ist passiv.
Doch jetzt regnet es plötzlich stark.
Aber auch das sagt mir nichts.
Denn ich habe viele Kleider zum
Trocknen rausgehängt und wann sie trocken werden.
Na ja. Wenn sie heute nicht trocknen,
trocknen sie morgen. Übermorgen.
Ich bin kein Kind mehr,
das am Augenblick hängt.

Sintflut.
Die Untergrundbeben sind nicht mehr modern.
Eine schwarze Katze pflegte auf meinem
Veranda-Kissen zu sitzen.
Sobald ich "psst" rufe, geht sie
und ich will sie dennoch.
Warme Gaslagen verdrängen kalte,
was bewegt die Hängelampe,
wenn ich unten eine Kerze anzünde.

Es gibt also kein Geheimnis. Es gab nur,
dass er mich wollte und ich ihn.
Es gibt auch noch die Spiegelung
der brennenden Kerze im quadratischen Fenster.
Es trennt mich jetzt von der Flasche.
Und von der ganzen Welt.
Und es wird nie in die Geschichte eingehen.
Es ist nicht von öffentlichem Interesse.
Es ist nicht revolutionär.