Текст и перевод песни Μανώλης Μητσιάς - Ο Γιάννης Ο Φονιάς

Ο Γιάννης ο φονιάς, παιδί μιάς Πατρινιάς
κι ενός Μεσσολογγίτη
Προχτές την Κυριακή, μετά απ' τη φυλακή
επέρασ' απ' το σπίτι.
Του βγάλαμε γλυκό, του βγάλαμε και μέντα
μα γιά το φονικό δεν είπαμε κουβέντα.

Μονάχα το Φροσί, με δάκρυ θαλασσί
στα μάτια τα μεγάλα,
του φίλησε βουβά, τα χέρια τ' ακριβά
και βγήκε από τη σάλα.

Δεν μπόρεσε κανείς τον πόνο της ν' αντέξει
κι ούτε ένας συγγενής να πει δεν βρήκε λέξη.

Κι ο Γιάννης ο φονιάς στην άκρη της γωνιάς
με του καημού τ' αγκάθι
θυμήθηκε ξανά φεγγάρια μακρυνά
και τ' όνειρο που εχάθη

Джон убийца, дитя покровителя
а Мессолонги
Воскресенье, после тюрьмы.
вы проходили мимо дома.
Мы приготовили ему десерт, мы приготовили ему мяту
но мы ни словом не обмолвились об убийстве.

Только Фроси, с морской слезой
в глазах большого,
она молча поцеловала его, ее руки нежно
и он вышел из зала.

Никто не мог вынести ее боли.
и ни один родственник, чтобы сказать, не мог найти ни слова.

И Джон убийца на краю угла
с печалью шипа
он снова вспомнил далекие луны
и мечта, которая была утрачена