Текст и перевод песни Μαρία Φαραντούρη - Min To Xipnate

Min To Xipnate

Τα μεσημέρια στην κάτω πόλη
το ξέρνουν όλοι, το' κι εγώ
ένα κορίτσι λιγνό σαν στάχυ
τα' χει δεν τα, χει τα δεκαοκτώ

Τα μεσημέρια μέσα στον κόσμο
κρατώντας δυόμο με το δεξί
ανοίγει δρόμο χιονίζει βρέχει
και δεν προσέχει που περπατεί

Μην το ξυπνάτε είναι χαμένο
σε τόπο ξένο ύπνο βαθύ
μην το ξυπνάτε θα λαχταρήσει
όταν γυρίσει ξανα στη γη

Τα μεσημέρια η κάτω πόλη
σαν περιβόλι μοσχοβολεί

Περνάει εκείνο μέσα στη ζάλη
και το κεφάλι αργοκινεί
παραμερίζουν κι αυτό γελάει
αλλού κοιτάει και χαιρετά
ίσως πιο πάνω ίσως πιο πέρα
κι απ' τον αέρα που το βαστά

Μην το ξυπνάτε είναι χαμένο
σε τόπο ξένο ύπνο βαθύ
μην το ξυπνάτε θα λαχταρήσει
όταν γυρίσει ξανα στη γη

Μην το ξυπνάτε είναι χαμένο
σε τόπο ξένο ύπνο βαθύ
μην το ξυπνάτε θα λαχταρήσει
όταν γυρίσει ξανα στη γη

Don't Wake It Up

At noon in the lower city
everyone knows it, and me too
a girl as slender as a stalk of wheat
she has or has not, the eighteen

At noon among the people
holding an ice pop with the right
she clears a path, it snows it rains
and doesn't pay attention to where she walks

Don't wake it up, it's lost
in a foreign place, deep sleep
don't wake it up, it will crave
when it returns again to the earth

At noon the lower city
it's like a garden, it smells good

He walks along in the daze
and sways his head slowly
they step aside and he laughs
he looks elsewhere and waves
perhaps higher up, perhaps further away
and from the wind that holds him

Don't wake it up, it's lost
in a foreign place, deep sleep
don't wake it up, it will crave
when it returns again to the earth

Don't wake it up, it's lost
in a foreign place, deep sleep
don't wake it up, it will crave
when it returns again to the earth