Текст и перевод песни Μαρία Φαραντούρη - Sto Stithos Mou I Pligi

Sto Stithos Mou I Pligi

Στο στήθος μου η πληγή ανοίγει πάλι
όταν χαμηλώνουν τ'άστρα
και συγγενεύουν με το κορμί μου
όταν πέφτει σιγή
κάτω από τα πέλματα των ανθρώπων
αυτές οι πέτρες, που βουλιάζουν
μέσα στα χρόνια
ως που θα με παρασύρουν
τη θάλασσα, τη θάλασσα ποιος θα μπορέσει
την εξαντλήσει
βλέπω τα χέρια κάθε αυγή
να γνέφουν στο γύπα και στο γεράκι
δεμένη πάνω στο βράχο
που έγινε με τον πόνο δικός μου
βλέπω τα δέντρα που ανασαίνον
τη μαύρη γαλήνη των πεθαμένων
κι έπειτα τα χαμόγελα,
που δεν προχωρούν,
των αγαλμάτων

La blessure dans mon cœur

La blessure dans mon cœur s'ouvre à nouveau
quand les étoiles s'abaissent
et se confondent avec mon corps
quand le silence tombe
sous les pieds des hommes
ces pierres qui coulent
dans les années
jusqu'à ce qu'elles m'entraînent
la mer, qui pourra
l'épuiser
je vois les mains de chaque aube
faire signe au vautour et au faucon
attachée au rocher
qui est devenu mien par la douleur
je vois les arbres qui respirent
la paix noire des morts
et puis les sourires,
qui ne progressent pas,
des statues