Текст и перевод песни Μαργαρίτα Ζορμπαλά - Δρόμοι Παλιοί
Δρόμοι
παλιοί
που
αγάπησα
Des
vieilles
rues
que
j'ai
aimées
Και
μίσησα
ατέλειωτα
Et
que
j'ai
détestées
sans
fin
Κάτω
απ′
τους
ίσκιους
του
σπιτιών
να
περπατώ
Marcher
sous
les
ombres
des
maisons
Νύχτες
των
γυρισμών
αναπότρεπες
Les
nuits
de
retour,
inévitables
Κι
η
πόλη
νεκρή
Et
la
ville
morte
Την
ασήμαντη
παρουσια
μου
Ma
présence
insignifiante
Βρίσκω
σε
κάθε
γωνιά
Je
la
retrouve
à
chaque
coin
de
rue
Κάμε
να
σ'
ανταμώσω
κάποτε
J'espère
te
rencontrer
un
jour
Φάσμα
χαμένο
του
πόθου
μου
κι
εγώ,
Fantôme
perdu
de
mon
désir
et
moi,
ξεχασμένος
κι
ατίθασος
να
περπατώ
Oublié
et
indomptable,
je
marche
Κρατώντα
μια
σπίθα
τρεμόσβηστη
Tenant
une
étincelle
vacillante
Στις
υγρές
μου
παλάμες
Dans
mes
paumes
humides
Και
προχωρούσα
μέσα
στη
νύχτα
Et
j'avançais
dans
la
nuit
Χωρίς
να
γνωριζω
κανένα
Sans
connaître
personne
Κι
ούτε
κανένας,
κι
ούτε
κανένας
Et
personne,
et
personne
Με
γνώριζε,
με
γνώριζε
Ne
me
connaissait,
ne
me
connaissait
Και
προχωρούσα
μέσα
στη
νύχτα
Et
j'avançais
dans
la
nuit
Χωρίς
να
γνώριζω
κανένα
Sans
connaître
personne
Κι
ούτε
κανένας,
κι
ούτε
κανένας
Et
personne,
et
personne
Με
γνώριζε,
με
γνώριζε
Ne
me
connaissait,
ne
me
connaissait
Оцените перевод
Внимание! Не стесняйтесь оставлять отзывы.